Zakres usług - DIAGNOSTYKA

Specjalistyczne USG Dopplera pozwalające na ocenę przepływu krwi i wydolności żył kończyn. Badanie kończyn dolnych wykonuje się w pozycji stojącej i trwa ok. 20min. Wskazania do badania: teleangiektazje i tzw „pajączki”, żylaki kończyn dolnych, zakrzepica w układzie żył głębokich i powierzchownych, stan po przebytej zatorowości płucnej, obrzęki kończyn dolnych, drętwienie, parastezje objawy ciężkich nóg, dolegliwości bólowe. USG Doppler żył kończyn górnych wykonuje się w przypadku: obrzęku kończyn górnych, poszerzenia żył na powierzchni kończyny, drętwienia, mrowienia, bólu l kończyny po zastrzykach dożylnych, wenflonach, przebarwieniach, zasinieniach kończyny, po usunięciu stuka, po usunięciu węzłów chłonnych pachowych, po urazach kończyn górnych

Wskazaniem do badania USG dopplerowskiego tętnic kończyn są: miażdżyca w obrębie kończyn górnych lub dolnych, stan po urazie naczyń, ból kończyn, drętwienie, parestezje, marznięcie kończyn, złe gojenie się ran na kończynach, kontrola po zabiegu rekonstrukcji naczyń

Głównym celem badania jest ocena obecności zwężeń tętnic, które są związane z podwyższonym ryzykiem udaru mózgu, które najczęściej wywołane jest obecnością blaszek miażdżycowych. Badanie wykonywane jest za pomocą małej głowicy pokrytej żelem. Głowica jest przykładana po obu stronach szyi w miejscu przebiegu naczyń. Wskazania do wykonania badania: udar mózgu, wywiad rodzinny obciążony udarem mózgu lub zawałem serca, objawy neurologiczne sugerujące niedokrwienie ośrodkowego układu nerwowego, miażdżyca, podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu, bóle i/lub zawroty głowy, stan po urazie szyi, szmer nad tętnicami szyjnymi

Badanie wykonywane najczęściej w celu: diagnostyki opornego nadciśnienia tętniczego spowodowanego zwężeniem tętnic nerkowych, badania przesiewowego w kierunku malformacji naczyniowych (tętniaki, anomalie anatomiczne), oceny zmian miażdżycowych i ich zaawansowania, kwalifikacji do zabiegów na aorcie i tętnicach biodrowych

Cytologia jest podstawowym i najważniejszym badaniem profilaktycznym w walce z rakiem szyjki macicy. To proste i szybkie badanie, które może uratować wiele Polek od raka szyjki macicy. Dzięki cytologii wykrywane są wczesne zmiany nowotworowe, które mogą być w pełni wyleczone. Na podstawie wyników z cytologii można stwierdzić, czy doszło do infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Cytologię wykonuje lekarz ginekolog lub pielęgniarka-położna. Badanie polega na pobraniu materiału z szyjki macicy specjalną szczoteczką i przekazaniu go do analizy pod mikroskopem do pracowni cytologicznej. Wyniki badania są dostępne po ok. 10 dniach. Badanie jest na ogół bezbolesne, aczkolwiek niektóre Panie mogą odczuwać lekkie uszczypnięcie. Po badaniu może pojawić się lekkie plamienie. Nie trzeba się tym przejmować; jest to normalna sytuacja występująca u wielu kobiet. Pierwsze badanie cytologiczne powinno wykonać się ok. 23 roku życia lub po pierwszym kontakcie seksualnym. Jeśli wyniki są prawidłowe, wystarczy powtarzać badanie raz do roku. Bardzo ważny jest termin wykonywania badania – cytologię najlepiej wykonać 4-5 dni po miesiączce, nie później jednak niż 5 dni przed miesiączką. Jeśli występują upławy lub infekcja dróg rodnych, najpierw trzeba je wyleczyć, a następnie wykonać cytologię, gdyż te dolegliwości mogą zaburzyć wyniki badania cytologicznego. Przed planowanym badaniem cytologicznym na 3 dni wcześniej nie powinno się:

• aplikować dopochwowo żadnych tabletek i leków,
• wykonywać irygacji pochwy,
• używać wibratorów,
• uprawiać seksu.

Jeśli jesteś dziewicą, nie ma przeciwwskazań do wykonania badania, jednakże powinnaś o tym fakcie poinformować lekarza/pielęgniarkę wykonującą badanie, by z zachowaniem większej ostrożności wykonali badanie i nie narazili Cię na ból. Wynik cytologii powinien być skonsultowany z lekarzem ginekologiem. W CM Skopia można wykonać badanie komercyjne lub wykonać badanie cytologiczne bezpłatnie w ramach Programu Badań Przesiewowych Raka Szyjki Macicy (dotyczy kobiet w wieku 25-59 lat, które w ostatnich 3 latach nie miały wykonywanej cytologii) – wystarczy złożyć deklarację do pielęgniarki położnej w ramach NFZ.

  Gastroskopia – metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach i lecznicza (np. polipektomia, mukozektomia, tamowanie krwawienia, itp.), polegająca na wprowadzeniu przez usta do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenia zakończonego kamerą wysokiej rozdzielczości* i źródłem światła), co pozwala na zdiagnozowanie ewentualnych schorzeń. Za pomocą kamery lekarz na monitorze może w dużym powiększeniu obejrzeć wnętrze przełyku, żołądka i dwunastnicy, a w konsekwencji – ocenić elastyczność ścian i wygląd błony śluzowej oraz soku żołądkowego. *w wybranych placówkach – w tym w CM Skopia  

Gastroskopia – cel badania

Gastroskopia umożliwia wczesne rozpoznanie chorób układu pokarmowego – raka przełyku i żołądka czy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Diagnozowane są również żylaki przełyku, zapalenie błony śluzowej przełyku i żołądka oraz dwunastnicy, a także pozostałe nowotwory żołądka (np. chłoniak, GIST, NET). Dzięki gastroskopii diagnozuje się również zmiany wywołane działaniem środków chemicznych. Pojęcie gastroskopii w języku potocznym używane jest do określenia – z punktu widzenia nomenklatury medycznej – trzech różnych badań:

• ezofagoskopii (badania przełyku),
• gastroskopii (badania żołądka),
• duodenoskopii (badania dwunastnicy).

W trakcie takiego badania oceniane są wszystkie opisywanie odcinki, dlatego spotykamy się również z nazwą esophagogastroduodenoskopii (EGD). W Centrum Medycznym Skopia w ramach gastroskopii wykonywana jest pełna esophagogastroduodenoskopia (EGD).  

Gastroskopia – wskazania

Do najistotniejszych wskazań do wykonania badania gastroskopowego zalicza się:

• trudności w przełykaniu,
• nudności, wymioty, odbijania,
• zgagę i inne objawy refluksu żołądkowo-przełykowego,
• dolegliwości bólowe w nadbrzuszu,
• krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego,
• nagłą i niewyjaśnioną utratę masy ciała,
• podejrzenie obecności ciał obcych.

Badanie wykonujemy również w:

• diagnostyce celiakii,
• przed planowymi zabiegami operacyjnymi,
• u pacjentów z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku nowotworów górnego odcinka przewodu pokarmowego*.

*w wybranych przypadkach  

Gastroskopia – przebieg badania

Przed badaniem pacjent kładzie się w pozycji leżącej, na lewym boku, z głową ugiętą w kierunku klatki piersiowej; zdejmuje również okulary i protezy zębowe, jeśli posiada. W celu wyeeliminowania dyskomfortu związanego z wprowadzniem aparatu, gardło zostaje znieczulone. Endoskop wprowadzany jest przez specjalny ustnik. W czasie badania nie należy przełykać śliny. Bardzo ważne jest swobodne, miarowe oddychanie. Badanie gastroskopowe standardowo trwa od kilku do kilkunastu minut.  

Gastroskopia terapeutyczna

Nieodłączną częścią gastroskopii jest wykonanie testu ureazowego mającego na celu wykrycie obecności bakterii Helicobacter Pylori (bakteria ta w zdecydowanej większości przypadków odpowiedzialna jest za występowanie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy). W celu wykonania testu pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka. W trakcie gastroskopii możliwe jest również przeprowadzanie dodatkowych zabiegów – biopsji miejsc zmienionych chorobowo, usunięcia polipów czy połkniętego ciała obcego, poszerzenia zwężeń przewodu pokarmowego czy tamowania krwotoków. Część z tego typu zabiegów wymaga znieczulenia ogólnego, a niektóre wykonania badania w ramach hospitalizacji.  

Gastroskopia w znieczuleniu miejscowym i ogólnym (analgosedacji)

Przy wykonywaniu gastroskopii w znieczuleniu miejscowym stosuje się Xylokainę w sprayu, celem osłabienia odruchu wymiotnego i dyskomfortu powodowanego przez ruchy endoskopu. W trakcie znieczulenia ogólnego pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen. Na badanie należy przyjść z osobą towarzyszącą (w celu odebrania po około 2 godzinach od rozpoczęcia badania). W dniu badania nie wolno prowadzić pojazdów.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Badanie gastroskopowe musi odbywać się na czczo, czyli z pustym żołądkiem; 8 godzin przed badaniem nie należy nic jeść i pić. Jeśli badanie zaplanowane jest w godzinach dopołudniowych, wieczorem przed badaniem można spożyć lekką kolację najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), płyny zaś przyjmować do 22:00. Rano nic nie jesć i nie pić. W przypadku gastroskopii wykonywanej popołudniu w dniu badania można zjeść lekkie śniadanie, najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), a na 6 godzin przed badaniem wstrzymać się z jedzeniem i piciem. Stale przyjmowane leki można w tym dniu zażyć, popijając 1-2 łykami wody, jednak nigdy bezpośrednio przed badaniem. Osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew powinny skonsultować się z lekarzem, gdyż przez zabiegiem może być wymagana tymczasowa zmiana lub odstawienie leku.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Gastroskopia – przygotowanie do badania  

Gastroskopia – przeciwwskazania

Istnieją sytuacje, gdy ryzyko wykonania gastroskopii jest zbyt wysokie. Do najważniejszych przeciwwskazań należą:

• niewydolność krążeniowa lub oddechowa,
• ostry zespół wieńcowy,
• niedawno przebyty zawał serca,
• podejrzenie perforacji przewodu pokarmowego,
• tętniak aorty,
• wczesny okres po operacji jamy brzusznej,
• poparzenia przełyku.

 

Gastroskopia – najczęstsze pytania

 

Czy, aby wykonać gastroskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać gastroskopię, nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie gastroskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów.  

Czy można jednocześnie wykonać gastroskopię i kolonoskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania gastroskopii i kolonoskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często można wykonywać gastroskopię?

Jeśli zachodzi konieczność, gastroskopię można powtarzać wielokrotnie, nawet mimo krótkich odstępów czasowych.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po gastroskpii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach.  

Gastroskopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Gastroskopia - metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach (np. polipektomia) i lecznicza polegająca na wprowadzeniu do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenie zakończone kamerą wysokiej rozdzielczości i źródłem światła). Za pomocą tej kamery lekarz na monitorze może w dużym zbliżeniu obejrzeć błonę śluzową przełyku, żołądka oraz dwunastnicy.
Pojęcie gastroskopii używane jest w języku potocznym do określenia formalnie trzech różnych badań: ezofagoskopia - badanie przełyku gastroskopia - badanie żołądka duodenoskopia - badanie dwunastnicy
W naszym ośrodku podczas wykonywania gastroskopii wykonywane są wszystkie powyższe badania.
W trakcie gastroskopii możliwe jest przeprowadzanie dodatkowych zabiegów np. tamowanie krwawień, polipektomia, czy też usuwanie ciał obcych.
Gastroskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym (za pomocą specjalnego żelu) lub w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego podczas którego – mówiąc obrazowo – pacjent zasypia i budzi się po wykonaniu badania.
W trakcie gastroskopii dodatkowo może być wykonany test ureazowy. Jest to test na obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka. W celu wykonania testu w trakcie badania gastroskopowego pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka.
Gastroskopia z testem ureazowym - przygotowanie do badania

Kolonoskopia – kluczowe badanie profilaktyczno-diagnostyczno-terapeutyczne, dzięki któremu lekarz może ocenić jelito grube, usunąć polipy, wykryć zmiany przednowotworowe i wcześnie zdiagnozować raka jelita grubego.  

Kolonoskopia

Kolonoskopia to metoda diagnostyczna, która polega na wprowadzeniu do jelita grubego specjalnego wziernika zakończonego kamerą wideo i źródłem światła (endoskop w tej wersji nazywany jest kolonoskopem). Kolonoskopia umożliwia obejrzenie wnętrza całego jelita grubego, co pozwala ocenić barwę jego błony śluzowej, strukturę, wzór czy siatkę naczyń krwionośnych. Przede wszystkim zaś służy wczesnemu wykrywaniu zmian przednowotworowych i raka jelita grubego. Niektóre pracownie, w tym CM Skopia, dysponują sprzętem wysokiej rozdzielczości, co poprawia jakość i precyzję wykonywanego badania oraz zmniejsza ryzyko przeoczenia patologicznych zmian.  

Kolonoskopia – wskazania

Poza aspektem profilaktycznym do najistotniejszych wskazań do wykonania badania kolonoskopowego zalicza się:

• krwawienie z dolnego odcinka układu pokarmowego,
• zaparcia, zaburzenia rytmu wypróżniania,
• nagłą, nieuzasadnioną utratę masy ciała,
• przewlekłą biegunkę o niezdiagnozowanej przyczynie.

 

Kolonoskopia – przebieg badania

Pacjent kładzie się na boku, zazwyczaj lewym, ze zgiętymi w kolanach nogami (podciągniętymi w kierunku podbródka). Po wstępnej ocenie okolicy odbytu, następuje badanie per rectum (palcem przez odbyt) równocześnie z wprowadzeniem żelu znieczulającego (najczęściej Lignokainy) lub neutralnego żelu endoskopowego. Następnie wprowadzony zostaje endoskop, który również powleczony jest żelem, aby łatwo się przemieszczał i nie podrażniał kanału odbytu. W trakcie badania wprowadza się pod ciśnieniem gaz, dzięki czemu poszerza się światło jelita, co umożliwia wykonanie badania i ocenę śluzówki. W nowoczesnych pracowniach powietrze zastępuje dwutlenek węgla, który jest bezpieczniejszy, szybciej się wchłania, w rezultacie czego objawy w trakcie i po badaniu są mniejsze – mniej boli a gaz nie zalega w jelitach. Centrum Medyczne Skopia dysponuje takim insuflatorem CO₂. Całe badanie kolonoskopowe trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.  

Kolonoskopia w znieczuleniu ogólnym – analgosedacji

Kolonoskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub tzw. analgosedacji (rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego). W pierwszym przypadku pacjent zachowuje świadomość, a w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych okolicy odbytu stosuje się żel znieczulający. W drugim – pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen, dzięki czemu badanie kolonoskopowe staje się zupełnie bezbolesne.  

Kolonoskopia terapeutyczna

Często kolonoskopia diagnostyczna rozszerzona zostaje o działania lecznicze. W czasie przeprowadzania badania istnieje możliwość wykonania dodatkowych zabiegów – usuwania polipów, ciał obcych, poszerzania zwężeń czy elektrokoagulacji. Endoskop posiada specjalny kanał, przez który lekarz wprowadza dodatkowe przyrządy (np. kleszczyki, pętle, itp.). Dzięki temu podczas kolonoskopii możliwe jest pobieranie wycinków z podejrzanych obszarów błony śluzowej czy usuwanie polipów. Materiał następnie zostaje przekazany do badania histopatologicznego celem określenia charakteru zmiany.  

Kolonoskopia – przygotowanie do badania

Do kolonoskopii pacjent musi być specjalnie przygotowany. Jest to warunek absolutnie niezbędny dla poprawnego wykonania badania. Choć większość szczegółów zależy od rodzaju zastosowanego preparatu, niezmiennym elementem poprzedzającym jest zachowanie odpowiedniej diety:

• na 3 dni przed badaniem: lekkostrawnej, bez warzyw i owoców pestkowych, i pieczywa z ziarnami,
• na 2 dni przed badaniem: płynnej, bez mleka, z dużą ilością klarownych płynów, w tym większości wody niegazowanej,
• na dzień przed badaniem: opartej o niegazowaną wodę mineralną i roztwór właściwego preparatu.

Kolonoskopia – przygotowanie do badania – preparaty

Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach popołudniowych)  

Kolonoskopia – przeciwwskazania

Istnieją okoliczności, które uniemożliwiają wykonanie kolonoskopii. Do najczęstszych przeciwwskazań należą:

• zostrzenie chorób zapanych jelita grubego (w tym choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego),
• objawy zapalenia otrzewnej,
• ciężkie choroby serca i płuc (np. zawał serca, niewydolność oddechowa),
• ciąża,
• zaburzenia krzepnięcia krwi.

Kolonoskopii nie wykonuje się również, jeśli niedługo wcześniej przeprowadzony został zabieg w obrębie jamy brzusznej lub miednicy.  

Kolonoskopia – najczęstsze pytania

Czy, aby wykonać kolonoskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać kolonoskopię – zarówno prywatnie jak i w ramach jednego z programów profilaktycznych – nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie kolonoskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów: lek. Szymon Pietruszka, dr n. med. Marek Winiarski, dr n. med. Mirosława Buczynowska, dr n. med. Krzysztof Bucki, dr n. med. Piotr Major, lek. Tomasz Rusek, dr n. med. Jan Kulawik, lek. Bogdan Niekowal.  

Czy można jednocześnie wykonać kolonoskopię i gastroskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania kolonoskopii i gastroskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często należy wykonywać kolonoskopię?

Profilaktycznie kolonoskopię zaleca się przeprowadzać co 5-10 lat.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po kolonoskopii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach (rejestracja CM Skopia informuje telefonicznie pacjentów o otrzymaniu wyniku).  

Kolonoskopia prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

USG jamy brzusznej - służy do szybkiej oceny całej jamy brzusznej, a w szczególności narządów takich jak: trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza. Badanie zalecane jest przy objawach typu: ból podbrzusza, zgaga, wymioty, kolka, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, ból pleców, bezmocz, trudność w oddawaniu moczu. Podczas badania można zdiagnozować m.in. guzy nerek, guzy pęcherza moczowego, guz jelit, skręt jelit, kamicę nerek, "piasek" w nerkach, raka wątroby, itp.

W Centrum Medycznym Skopia istnieje możliwość chirurgicznego wycięcia zmian skórnych. Wszystkie wycinki pobrane podczas zabiegu poddawane są specjalistycznemu badaniu histopatologicznemu. Zabiegi – w zależności od uwarunkowań konkretnego pacjenta – mogą być wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub na szczególne życzenie w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego. W drugim przypadku pacjenci podlegają tym samym zasadom, co pacjenci naszej poradni chirurgicznej i endoskopowej, czyli – są pod stałą obserwacją zespołu anestezjologicznego (niezależnie od specjalisty anestezjologa), a do ich dyspozycji pozostaje wygodna sala wypoczynkowa (wybudzeniowa).  

Rodzaje zmian skórnych

Zmiany skórne pochodzą z różnych warstw skóry, przez co różnią się wyglądem, kształtem i wielkością.  

Zmiany skórne – brodawki skórne

Najczęstszymi brodawkami skórnymi są brodawki łojotokowe i wirusowe. Pierwsze to łagodne nowotwory skóry (bez skłonności do przemiany rakowej). Drugie wywoływane są przez wirusy, np. wirus HPV powoduje powstawanie brodawek popularnie zwanych kurzajkami.  

Zmiany skórne – włókniaki

W miejscach niewielkich urazów skóry lub zapalenia mieszka włosowego mogą niekiedy występować tzw. włókniaki twarde. Włókniaki miękkie to łagodne nowotwory, których częstotliwość pojawiania się wzrasta wraz z wiekiem. Z kolei na skórze stóp występują odciski, nagniotki i modzele.  

Zmiany skórne – zmiany barwnikowe

Znamiona barwnikowe składają się z komórek barwnikowych skóry. Znamiona dzielimy na wrodzone oraz nabyte. Wymagają one obserwacji, ponieważ mogą być punktem wyjścia czerniaka złośliwego. Kontrola dermatologiczna z dermatoskopią powinna być wykonywana co rok (chyba że w rodzinie występował czerniak). Niezwykle ważna jest także ochrona przeciwsłoneczna.  

Cel usuwania zmian skórnych

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej umożliwia przede wszystkim przeprowadzenie jej oceny pod kątem histopatologicznym poprzez poddanie jej specjalistycznemu badaniu. Samoistne ustępowanie zmian skórnych należy do rzadkości, wobec czego – mając na uwadze ryzyko rozwoju raka – nie warto zwlekać z ich usunięciem.  

Chirurgiczne usuwanie zmian skórnych – przebieg zabiegu

Chirurg przy pomocy skalpela wycina zmianę wraz z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. Następnie założone zostają szwy i opatrunek. Zabieg nie jest bolesny, gdyż stosowane jest znieczulenie miejscowe.  

Usuwanie zmian skórnych – wskazania

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej wykonywane jest w celu:

• szybkiego i skutecznego pozbycia się znamion, brodawek, czy włókniaków,
• przeprowadzenia oceny zmiany skórnej pod kątem histopatologicznym.

Usuwanie zmian skórnych – przeciwwskazania

Głównymi przeciwwskazaniami do chirurgicznego usunięcia zmian skórnych są:

• skłonność do bliznowców,
• niska krzepliwość krwi.

Usuwanie zmian skórnych – najczęstsze pytania

Kto usuwa zmiany?

Zmiany usuwa dermatolog dr n. med. Dorota Wielowieyska-Szybińska.  

Czy po chirurgicznym usunięciu zmiany skórnej pozostaje blizna?

Niemożliwe jest wycięcie skóry, które nie skutkowałoby powstaniem blizny. Jej wygląd zależy od skłonności do gojenia, wielkości i lokalizacji. Najtrudniejsze w gojeniu są blizny pleców, ramion i kończyn dolnych.  

Czy zabieg chirurgicznego usuwania zmian skórnych wymaga specjalnego przygotowania?

Usuwanie zmian skórnych w znieczuleniu miejscowym nie wymaga żadnych procedur przygotowawczych.  

Ile znamion można usunąć w czasie jednego zabiegu?

Zależy to od wielkości – jeśli zmiany są małe to nawet kilka. O ilości usuwanych zmian decyduje lekarz indywidualnie; standardowo nie jest problemem usunięcie 2-3 zmian podczas jednej wizyty.  

Jak długo trwa zabieg usuwania znamion?

W zależności od wielkości, ilości i stopnia skomplikowania zabiegu – najczęściej ok. 20-30 min.  

Jak długo trzeba nosić szwy? Jak długo goi się rana?

Szwy zazwyczaj są ściągane po 7 dniach, w zależności od zaleceń lekarza. Rana goi się szybko.  

Usuwanie zmian skórnych – umów się na konsultację

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Badanie USG doppler kończyn jest podstawowym badaniem obrazowym w przewlekłej niewydolności żylnej, które w sposób bardzo precyzyjny lokalizuje patologie całego układu żylnego. Służy do opisu budowy naczyń żylnych, wykrywania zmian, oceny wydolność żył głębokich i powierzchniowych, pozwala wykryć zakrzepicę, ocenić oraz określić przyczynę i stopień zaawansowania choroby żylnej. Jest to badanie nieinwazyjne i zupełnie bezbolesne. Podstawowe wskazania do wykonania USG żył kończyn dolnych to: ból nogi, uczucie ciężkości nóg, podejrzenie zakrzepicy żył głębokich, obrzęk kończyny dolnej, owrzodzenie żylne goleni, żylaki kończyn dolnych, pajączki, - diagnostyka przedoperacyjna i przed planowanymi zabiegami na żyłach, jako metoda monitorująca przebieg leczenia oraz jako metoda oceny efektów zastosowanej terapii.

W Centrum Medycznym Skopia istnieje możliwość chirurgicznego wycięcia zmian skórnych. Wszystkie wycinki pobrane podczas zabiegu poddawane są specjalistycznemu badaniu histopatologicznemu. Zabiegi – w zależności od uwarunkowań konkretnego pacjenta – mogą być wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub na szczególne życzenie w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego. W drugim przypadku pacjenci podlegają tym samym zasadom, co pacjenci naszej poradni chirurgicznej i endoskopowej, czyli – są pod stałą obserwacją zespołu anestezjologicznego (niezależnie od specjalisty anestezjologa), a do ich dyspozycji pozostaje wygodna sala wypoczynkowa (wybudzeniowa).  

Rodzaje zmian skórnych

Zmiany skórne pochodzą z różnych warstw skóry, przez co różnią się wyglądem, kształtem i wielkością.  

Zmiany skórne – brodawki skórne

Najczęstszymi brodawkami skórnymi są brodawki łojotokowe i wirusowe. Pierwsze to łagodne nowotwory skóry (bez skłonności do przemiany rakowej). Drugie wywoływane są przez wirusy, np. wirus HPV powoduje powstawanie brodawek popularnie zwanych kurzajkami.  

Zmiany skórne – włókniaki

W miejscach niewielkich urazów skóry lub zapalenia mieszka włosowego mogą niekiedy występować tzw. włókniaki twarde. Włókniaki miękkie to łagodne nowotwory, których częstotliwość pojawiania się wzrasta wraz z wiekiem. Z kolei na skórze stóp występują odciski, nagniotki i modzele.  

Zmiany skórne – zmiany barwnikowe

Znamiona barwnikowe składają się z komórek barwnikowych skóry. Znamiona dzielimy na wrodzone oraz nabyte. Wymagają one obserwacji, ponieważ mogą być punktem wyjścia czerniaka złośliwego. Kontrola dermatologiczna z dermatoskopią powinna być wykonywana co rok (chyba że w rodzinie występował czerniak). Niezwykle ważna jest także ochrona przeciwsłoneczna.  

Cel usuwania zmian skórnych

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej umożliwia przede wszystkim przeprowadzenie jej oceny pod kątem histopatologicznym poprzez poddanie jej specjalistycznemu badaniu. Samoistne ustępowanie zmian skórnych należy do rzadkości, wobec czego – mając na uwadze ryzyko rozwoju raka – nie warto zwlekać z ich usunięciem.  

Chirurgiczne usuwanie zmian skórnych – przebieg zabiegu

Chirurg przy pomocy skalpela wycina zmianę wraz z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. Następnie założone zostają szwy i opatrunek. Zabieg nie jest bolesny, gdyż stosowane jest znieczulenie miejscowe.  

Usuwanie zmian skórnych – wskazania

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej wykonywane jest w celu:

• szybkiego i skutecznego pozbycia się znamion, brodawek, czy włókniaków,
• przeprowadzenia oceny zmiany skórnej pod kątem histopatologicznym.

Usuwanie zmian skórnych – przeciwwskazania

Głównymi przeciwwskazaniami do chirurgicznego usunięcia zmian skórnych są:

• skłonność do bliznowców,
• niska krzepliwość krwi.

Usuwanie zmian skórnych – najczęstsze pytania

Kto usuwa zmiany?

Zmiany usuwa dermatolog dr n. med. Dorota Wielowieyska-Szybińska.  

Czy po chirurgicznym usunięciu zmiany skórnej pozostaje blizna?

Niemożliwe jest wycięcie skóry, które nie skutkowałoby powstaniem blizny. Jej wygląd zależy od skłonności do gojenia, wielkości i lokalizacji. Najtrudniejsze w gojeniu są blizny pleców, ramion i kończyn dolnych.  

Czy zabieg chirurgicznego usuwania zmian skórnych wymaga specjalnego przygotowania?

Usuwanie zmian skórnych w znieczuleniu miejscowym nie wymaga żadnych procedur przygotowawczych.  

Ile znamion można usunąć w czasie jednego zabiegu?

Zależy to od wielkości – jeśli zmiany są małe to nawet kilka. O ilości usuwanych zmian decyduje lekarz indywidualnie; standardowo nie jest problemem usunięcie 2-3 zmian podczas jednej wizyty.  

Jak długo trwa zabieg usuwania znamion?

W zależności od wielkości, ilości i stopnia skomplikowania zabiegu – najczęściej ok. 20-30 min.  

Jak długo trzeba nosić szwy? Jak długo goi się rana?

Szwy zazwyczaj są ściągane po 7 dniach, w zależności od zaleceń lekarza. Rana goi się szybko.  

Usuwanie zmian skórnych – umów się na konsultację

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Konsultacje w zakresie chorób wewnętrznych

Gastroskopia - metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach (np. polipektomia) i lecznicza polegająca na wprowadzeniu do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenie zakończone kamerą wysokiej rozdzielczości i źródłem światła). Za pomocą tej kamery lekarz na monitorze może w dużym zbliżeniu obejrzeć błonę śluzową przełyku, żołądka oraz dwunastnicy.
Pojęcie gastroskopii używane jest w języku potocznym do określenia formalnie trzech różnych badań: ezofagoskopia - badanie przełyku gastroskopia - badanie żołądka duodenoskopia - badanie dwunastnicy
W naszym ośrodku podczas wykonywania gastroskopii wykonywane są wszystkie powyższe badania.
W trakcie gastroskopii możliwe jest przeprowadzanie dodatkowych zabiegów np. tamowanie krwawień, polipektomia, czy też usuwanie ciał obcych.
Gastroskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym (za pomocą specjalnego żelu) lub w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego podczas którego – mówiąc obrazowo – pacjent zasypia i budzi się po wykonaniu badania.
W trakcie gastroskopii dodatkowo może być wykonany test ureazowy. Jest to test na obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka. W celu wykonania testu w trakcie badania gastroskopowego pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka.
Gastroskopia z testem ureazowym - przygotowanie do badania

USG jamy brzusznej - służy do szybkiej oceny całej jamy brzusznej, a w szczególności narządów takich jak: trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza. Badanie zalecane jest przy objawach typu: ból podbrzusza, zgaga, wymioty, kolka, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, ból pleców, bezmocz, trudność w oddawaniu moczu. Podczas badania można zdiagnozować m.in. guzy nerek, guzy pęcherza moczowego, guz jelit, skręt jelit, kamicę nerek, "piasek" w nerkach, raka wątroby, itp.

W Centrum Medycznym Skopia istnieje możliwość chirurgicznego wycięcia zmian skórnych. Wszystkie wycinki pobrane podczas zabiegu poddawane są specjalistycznemu badaniu histopatologicznemu. Zabiegi – w zależności od uwarunkowań konkretnego pacjenta – mogą być wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub na szczególne życzenie w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego. W drugim przypadku pacjenci podlegają tym samym zasadom, co pacjenci naszej poradni chirurgicznej i endoskopowej, czyli – są pod stałą obserwacją zespołu anestezjologicznego (niezależnie od specjalisty anestezjologa), a do ich dyspozycji pozostaje wygodna sala wypoczynkowa (wybudzeniowa).  

Rodzaje zmian skórnych

Zmiany skórne pochodzą z różnych warstw skóry, przez co różnią się wyglądem, kształtem i wielkością.  

Zmiany skórne – brodawki skórne

Najczęstszymi brodawkami skórnymi są brodawki łojotokowe i wirusowe. Pierwsze to łagodne nowotwory skóry (bez skłonności do przemiany rakowej). Drugie wywoływane są przez wirusy, np. wirus HPV powoduje powstawanie brodawek popularnie zwanych kurzajkami.  

Zmiany skórne – włókniaki

W miejscach niewielkich urazów skóry lub zapalenia mieszka włosowego mogą niekiedy występować tzw. włókniaki twarde. Włókniaki miękkie to łagodne nowotwory, których częstotliwość pojawiania się wzrasta wraz z wiekiem. Z kolei na skórze stóp występują odciski, nagniotki i modzele.  

Zmiany skórne – zmiany barwnikowe

Znamiona barwnikowe składają się z komórek barwnikowych skóry. Znamiona dzielimy na wrodzone oraz nabyte. Wymagają one obserwacji, ponieważ mogą być punktem wyjścia czerniaka złośliwego. Kontrola dermatologiczna z dermatoskopią powinna być wykonywana co rok (chyba że w rodzinie występował czerniak). Niezwykle ważna jest także ochrona przeciwsłoneczna.  

Cel usuwania zmian skórnych

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej umożliwia przede wszystkim przeprowadzenie jej oceny pod kątem histopatologicznym poprzez poddanie jej specjalistycznemu badaniu. Samoistne ustępowanie zmian skórnych należy do rzadkości, wobec czego – mając na uwadze ryzyko rozwoju raka – nie warto zwlekać z ich usunięciem.  

Chirurgiczne usuwanie zmian skórnych – przebieg zabiegu

Chirurg przy pomocy skalpela wycina zmianę wraz z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. Następnie założone zostają szwy i opatrunek. Zabieg nie jest bolesny, gdyż stosowane jest znieczulenie miejscowe.  

Usuwanie zmian skórnych – wskazania

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej wykonywane jest w celu:

• szybkiego i skutecznego pozbycia się znamion, brodawek, czy włókniaków,
• przeprowadzenia oceny zmiany skórnej pod kątem histopatologicznym.

Usuwanie zmian skórnych – przeciwwskazania

Głównymi przeciwwskazaniami do chirurgicznego usunięcia zmian skórnych są:

• skłonność do bliznowców,
• niska krzepliwość krwi.

Usuwanie zmian skórnych – najczęstsze pytania

Kto usuwa zmiany?

Zmiany usuwa dermatolog dr n. med. Dorota Wielowieyska-Szybińska.  

Czy po chirurgicznym usunięciu zmiany skórnej pozostaje blizna?

Niemożliwe jest wycięcie skóry, które nie skutkowałoby powstaniem blizny. Jej wygląd zależy od skłonności do gojenia, wielkości i lokalizacji. Najtrudniejsze w gojeniu są blizny pleców, ramion i kończyn dolnych.  

Czy zabieg chirurgicznego usuwania zmian skórnych wymaga specjalnego przygotowania?

Usuwanie zmian skórnych w znieczuleniu miejscowym nie wymaga żadnych procedur przygotowawczych.  

Ile znamion można usunąć w czasie jednego zabiegu?

Zależy to od wielkości – jeśli zmiany są małe to nawet kilka. O ilości usuwanych zmian decyduje lekarz indywidualnie; standardowo nie jest problemem usunięcie 2-3 zmian podczas jednej wizyty.  

Jak długo trwa zabieg usuwania znamion?

W zależności od wielkości, ilości i stopnia skomplikowania zabiegu – najczęściej ok. 20-30 min.  

Jak długo trzeba nosić szwy? Jak długo goi się rana?

Szwy zazwyczaj są ściągane po 7 dniach, w zależności od zaleceń lekarza. Rana goi się szybko.  

Usuwanie zmian skórnych – umów się na konsultację

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Badanie histopatologiczne – laboratoryjne badanie materiału biologicznego pobranego od pacjenta (np. polipa, wycinka błony śluzowej, fragmentu guza, itd.). Badanie histopatologiczne wykonuje się w celu określenia charakteru danej zmiany, np. czy jest to zmiana nowotworowa, zapalna, zwyrodnieniowa lub inna. Badanie histopatologiczne to badanie mikroskopowe, aczkolwiek w bardziej skomplikowanych przypadkach może być ono rozszerzone o inne techniki, przy czym w języku potocznym całą grupę takich badań pobranych próbek określa się mianem histopatologii. Badaniom histopatologicznym poddawane są próbki pobierane w trakcie biopsji, polipy usuwane w trakcie polipektomii, itd.

Trychologia zajmuje się diagnostyką i leczeniem schorzeń związanych z włosami i skórą głowy takich jak: wypadanie włosów, łysienie, łojotokowe zapalenie skóry głowy, łupież, przetłuszczająca się skóra głowy czy łuszczyca. Dermatolog po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem ustala możliwości leczenia (farmakologia, karboksyterapia, mezoterapia igłowa lub osocze bogatopłytkowe).

  Gastroskopia – metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach i lecznicza (np. polipektomia, mukozektomia, tamowanie krwawienia, itp.), polegająca na wprowadzeniu przez usta do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenia zakończonego kamerą wysokiej rozdzielczości* i źródłem światła), co pozwala na zdiagnozowanie ewentualnych schorzeń. Za pomocą kamery lekarz na monitorze może w dużym powiększeniu obejrzeć wnętrze przełyku, żołądka i dwunastnicy, a w konsekwencji – ocenić elastyczność ścian i wygląd błony śluzowej oraz soku żołądkowego. *w wybranych placówkach – w tym w CM Skopia  

Gastroskopia – cel badania

Gastroskopia umożliwia wczesne rozpoznanie chorób układu pokarmowego – raka przełyku i żołądka czy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Diagnozowane są również żylaki przełyku, zapalenie błony śluzowej przełyku i żołądka oraz dwunastnicy, a także pozostałe nowotwory żołądka (np. chłoniak, GIST, NET). Dzięki gastroskopii diagnozuje się również zmiany wywołane działaniem środków chemicznych. Pojęcie gastroskopii w języku potocznym używane jest do określenia – z punktu widzenia nomenklatury medycznej – trzech różnych badań:

• ezofagoskopii (badania przełyku),
• gastroskopii (badania żołądka),
• duodenoskopii (badania dwunastnicy).

W trakcie takiego badania oceniane są wszystkie opisywanie odcinki, dlatego spotykamy się również z nazwą esophagogastroduodenoskopii (EGD). W Centrum Medycznym Skopia w ramach gastroskopii wykonywana jest pełna esophagogastroduodenoskopia (EGD).  

Gastroskopia – wskazania

Do najistotniejszych wskazań do wykonania badania gastroskopowego zalicza się:

• trudności w przełykaniu,
• nudności, wymioty, odbijania,
• zgagę i inne objawy refluksu żołądkowo-przełykowego,
• dolegliwości bólowe w nadbrzuszu,
• krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego,
• nagłą i niewyjaśnioną utratę masy ciała,
• podejrzenie obecności ciał obcych.

Badanie wykonujemy również w:

• diagnostyce celiakii,
• przed planowymi zabiegami operacyjnymi,
• u pacjentów z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku nowotworów górnego odcinka przewodu pokarmowego*.

*w wybranych przypadkach  

Gastroskopia – przebieg badania

Przed badaniem pacjent kładzie się w pozycji leżącej, na lewym boku, z głową ugiętą w kierunku klatki piersiowej; zdejmuje również okulary i protezy zębowe, jeśli posiada. W celu wyeeliminowania dyskomfortu związanego z wprowadzniem aparatu, gardło zostaje znieczulone. Endoskop wprowadzany jest przez specjalny ustnik. W czasie badania nie należy przełykać śliny. Bardzo ważne jest swobodne, miarowe oddychanie. Badanie gastroskopowe standardowo trwa od kilku do kilkunastu minut.  

Gastroskopia terapeutyczna

Nieodłączną częścią gastroskopii jest wykonanie testu ureazowego mającego na celu wykrycie obecności bakterii Helicobacter Pylori (bakteria ta w zdecydowanej większości przypadków odpowiedzialna jest za występowanie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy). W celu wykonania testu pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka. W trakcie gastroskopii możliwe jest również przeprowadzanie dodatkowych zabiegów – biopsji miejsc zmienionych chorobowo, usunięcia polipów czy połkniętego ciała obcego, poszerzenia zwężeń przewodu pokarmowego czy tamowania krwotoków. Część z tego typu zabiegów wymaga znieczulenia ogólnego, a niektóre wykonania badania w ramach hospitalizacji.  

Gastroskopia w znieczuleniu miejscowym i ogólnym (analgosedacji)

Przy wykonywaniu gastroskopii w znieczuleniu miejscowym stosuje się Xylokainę w sprayu, celem osłabienia odruchu wymiotnego i dyskomfortu powodowanego przez ruchy endoskopu. W trakcie znieczulenia ogólnego pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen. Na badanie należy przyjść z osobą towarzyszącą (w celu odebrania po około 2 godzinach od rozpoczęcia badania). W dniu badania nie wolno prowadzić pojazdów.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Badanie gastroskopowe musi odbywać się na czczo, czyli z pustym żołądkiem; 8 godzin przed badaniem nie należy nic jeść i pić. Jeśli badanie zaplanowane jest w godzinach dopołudniowych, wieczorem przed badaniem można spożyć lekką kolację najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), płyny zaś przyjmować do 22:00. Rano nic nie jesć i nie pić. W przypadku gastroskopii wykonywanej popołudniu w dniu badania można zjeść lekkie śniadanie, najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), a na 6 godzin przed badaniem wstrzymać się z jedzeniem i piciem. Stale przyjmowane leki można w tym dniu zażyć, popijając 1-2 łykami wody, jednak nigdy bezpośrednio przed badaniem. Osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew powinny skonsultować się z lekarzem, gdyż przez zabiegiem może być wymagana tymczasowa zmiana lub odstawienie leku.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Gastroskopia – przygotowanie do badania  

Gastroskopia – przeciwwskazania

Istnieją sytuacje, gdy ryzyko wykonania gastroskopii jest zbyt wysokie. Do najważniejszych przeciwwskazań należą:

• niewydolność krążeniowa lub oddechowa,
• ostry zespół wieńcowy,
• niedawno przebyty zawał serca,
• podejrzenie perforacji przewodu pokarmowego,
• tętniak aorty,
• wczesny okres po operacji jamy brzusznej,
• poparzenia przełyku.

 

Gastroskopia – najczęstsze pytania

 

Czy, aby wykonać gastroskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać gastroskopię, nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie gastroskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów.  

Czy można jednocześnie wykonać gastroskopię i kolonoskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania gastroskopii i kolonoskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często można wykonywać gastroskopię?

Jeśli zachodzi konieczność, gastroskopię można powtarzać wielokrotnie, nawet mimo krótkich odstępów czasowych.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po gastroskpii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach.  

Gastroskopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Gastroskopia - metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach (np. polipektomia) i lecznicza polegająca na wprowadzeniu do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenie zakończone kamerą wysokiej rozdzielczości i źródłem światła). Za pomocą tej kamery lekarz na monitorze może w dużym zbliżeniu obejrzeć błonę śluzową przełyku, żołądka oraz dwunastnicy.
Pojęcie gastroskopii używane jest w języku potocznym do określenia formalnie trzech różnych badań: ezofagoskopia - badanie przełyku gastroskopia - badanie żołądka duodenoskopia - badanie dwunastnicy
W naszym ośrodku podczas wykonywania gastroskopii wykonywane są wszystkie powyższe badania.
W trakcie gastroskopii możliwe jest przeprowadzanie dodatkowych zabiegów np. tamowanie krwawień, polipektomia, czy też usuwanie ciał obcych.
Gastroskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym (za pomocą specjalnego żelu) lub w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego podczas którego – mówiąc obrazowo – pacjent zasypia i budzi się po wykonaniu badania.
W trakcie gastroskopii dodatkowo może być wykonany test ureazowy. Jest to test na obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka. W celu wykonania testu w trakcie badania gastroskopowego pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka.
Gastroskopia z testem ureazowym - przygotowanie do badania

Kolonoskopia – kluczowe badanie profilaktyczno-diagnostyczno-terapeutyczne, dzięki któremu lekarz może ocenić jelito grube, usunąć polipy, wykryć zmiany przednowotworowe i wcześnie zdiagnozować raka jelita grubego.  

Kolonoskopia

Kolonoskopia to metoda diagnostyczna, która polega na wprowadzeniu do jelita grubego specjalnego wziernika zakończonego kamerą wideo i źródłem światła (endoskop w tej wersji nazywany jest kolonoskopem). Kolonoskopia umożliwia obejrzenie wnętrza całego jelita grubego, co pozwala ocenić barwę jego błony śluzowej, strukturę, wzór czy siatkę naczyń krwionośnych. Przede wszystkim zaś służy wczesnemu wykrywaniu zmian przednowotworowych i raka jelita grubego. Niektóre pracownie, w tym CM Skopia, dysponują sprzętem wysokiej rozdzielczości, co poprawia jakość i precyzję wykonywanego badania oraz zmniejsza ryzyko przeoczenia patologicznych zmian.  

Kolonoskopia – wskazania

Poza aspektem profilaktycznym do najistotniejszych wskazań do wykonania badania kolonoskopowego zalicza się:

• krwawienie z dolnego odcinka układu pokarmowego,
• zaparcia, zaburzenia rytmu wypróżniania,
• nagłą, nieuzasadnioną utratę masy ciała,
• przewlekłą biegunkę o niezdiagnozowanej przyczynie.

 

Kolonoskopia – przebieg badania

Pacjent kładzie się na boku, zazwyczaj lewym, ze zgiętymi w kolanach nogami (podciągniętymi w kierunku podbródka). Po wstępnej ocenie okolicy odbytu, następuje badanie per rectum (palcem przez odbyt) równocześnie z wprowadzeniem żelu znieczulającego (najczęściej Lignokainy) lub neutralnego żelu endoskopowego. Następnie wprowadzony zostaje endoskop, który również powleczony jest żelem, aby łatwo się przemieszczał i nie podrażniał kanału odbytu. W trakcie badania wprowadza się pod ciśnieniem gaz, dzięki czemu poszerza się światło jelita, co umożliwia wykonanie badania i ocenę śluzówki. W nowoczesnych pracowniach powietrze zastępuje dwutlenek węgla, który jest bezpieczniejszy, szybciej się wchłania, w rezultacie czego objawy w trakcie i po badaniu są mniejsze – mniej boli a gaz nie zalega w jelitach. Centrum Medyczne Skopia dysponuje takim insuflatorem CO₂. Całe badanie kolonoskopowe trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.  

Kolonoskopia w znieczuleniu ogólnym – analgosedacji

Kolonoskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub tzw. analgosedacji (rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego). W pierwszym przypadku pacjent zachowuje świadomość, a w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych okolicy odbytu stosuje się żel znieczulający. W drugim – pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen, dzięki czemu badanie kolonoskopowe staje się zupełnie bezbolesne.  

Kolonoskopia terapeutyczna

Często kolonoskopia diagnostyczna rozszerzona zostaje o działania lecznicze. W czasie przeprowadzania badania istnieje możliwość wykonania dodatkowych zabiegów – usuwania polipów, ciał obcych, poszerzania zwężeń czy elektrokoagulacji. Endoskop posiada specjalny kanał, przez który lekarz wprowadza dodatkowe przyrządy (np. kleszczyki, pętle, itp.). Dzięki temu podczas kolonoskopii możliwe jest pobieranie wycinków z podejrzanych obszarów błony śluzowej czy usuwanie polipów. Materiał następnie zostaje przekazany do badania histopatologicznego celem określenia charakteru zmiany.  

Kolonoskopia – przygotowanie do badania

Do kolonoskopii pacjent musi być specjalnie przygotowany. Jest to warunek absolutnie niezbędny dla poprawnego wykonania badania. Choć większość szczegółów zależy od rodzaju zastosowanego preparatu, niezmiennym elementem poprzedzającym jest zachowanie odpowiedniej diety:

• na 3 dni przed badaniem: lekkostrawnej, bez warzyw i owoców pestkowych, i pieczywa z ziarnami,
• na 2 dni przed badaniem: płynnej, bez mleka, z dużą ilością klarownych płynów, w tym większości wody niegazowanej,
• na dzień przed badaniem: opartej o niegazowaną wodę mineralną i roztwór właściwego preparatu.

Kolonoskopia – przygotowanie do badania – preparaty

Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach popołudniowych)  

Kolonoskopia – przeciwwskazania

Istnieją okoliczności, które uniemożliwiają wykonanie kolonoskopii. Do najczęstszych przeciwwskazań należą:

• zostrzenie chorób zapanych jelita grubego (w tym choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego),
• objawy zapalenia otrzewnej,
• ciężkie choroby serca i płuc (np. zawał serca, niewydolność oddechowa),
• ciąża,
• zaburzenia krzepnięcia krwi.

Kolonoskopii nie wykonuje się również, jeśli niedługo wcześniej przeprowadzony został zabieg w obrębie jamy brzusznej lub miednicy.  

Kolonoskopia – najczęstsze pytania

Czy, aby wykonać kolonoskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać kolonoskopię – zarówno prywatnie jak i w ramach jednego z programów profilaktycznych – nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie kolonoskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów: lek. Szymon Pietruszka, dr n. med. Marek Winiarski, dr n. med. Mirosława Buczynowska, dr n. med. Krzysztof Bucki, dr n. med. Piotr Major, lek. Tomasz Rusek, dr n. med. Jan Kulawik, lek. Bogdan Niekowal.  

Czy można jednocześnie wykonać kolonoskopię i gastroskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania kolonoskopii i gastroskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często należy wykonywać kolonoskopię?

Profilaktycznie kolonoskopię zaleca się przeprowadzać co 5-10 lat.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po kolonoskopii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach (rejestracja CM Skopia informuje telefonicznie pacjentów o otrzymaniu wyniku).  

Kolonoskopia prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Polipektomia - zabieg usunięcia polipa. W naszym ośrodku wykonujemy polipektomię endoskopowo, w tym podczas kolonoskopii czy też gastroskopii. Podczas usuwania polipa zapobiega się krwawieniu dzięki zastosowaniu elektrokoagulacji. Usunięty polip powinien być przedmiotem badania histopatologicznego. Polipektomia powinna być wykonywana nie tylko w stosunku do polipów nowotworowych złośliwych, ale również w stosunku do łagodnych. Polipy łagodne mogą się bowiem w przyszłości zmieniać w polipy nowotworowe.

Biopsja podczas endoskopii - metoda diagnostyczna polegająca na pobraniu próbek tkanek (np. błony śluzowej) w celu poddania ich badaniu histopatologicznemu (lub innym specjalistycznym badaniom). Biopsję można wykonywać w czasie zwykłego zabiegu endoskopowego (np. podczas kolonoskopii czy gastroskopii).

Sigmoidoskopia - to metoda diagnostyczna, a czasami też lecznicza polegająca na endoskopowym badaniu ostatnich 60–80 cm jelita grubego, czyli odbytnicy, esicy i części zstępnicy. W ramach diagnostyki możliwa jest diagnostyka polipów, guzów, deformacji itd. Możliwe jest też wykonywanie biopsji i ogólnie – pobieranie materiału do badań histopatologicznych. W czasie sigmoidoskopii możliwe jest też stosowanie procedur leczniczych np. tamowania krwawienia, usuwania polipów (polipektomia) itd. Sigmoidoskopia jest badaniem prostszym niż kolonoskopia – przygotowanie pacjenta jest znacznie prostsze, ale też wyniki diagnostyczne są znacznie węższe.

Anoskopia - badanie polegające na wziernikowaniu kanału odbytu oraz końcowego odcinka odbytnicy. W odróżnieniu od kolonoskopii, anoskopia jest wykonywana za pomocą sztywnych wzierników. Oczywiście zakres informacji uzyskiwanych podczas badania jest też zdecydowanie węższy niż w przypadku kolonoskopii.

Cystoskopia to metoda diagnostyczna, polegająca na wziernikowaniu (za pomocą specjalnego przyrządu zwanego cystoskopem) pęcherza moczowego przez cewkę moczową. Dzięki wziernikowaniu lekarz może optycznie ocenić wnętrze pęcherza moczowego w celu obserwacji zmian w samym pęcherzu i ujściach moczowodów. Jako że cystoskop jest wyposażony w dodatkowy specjalny wewnętrzny kanał, lekarz może również dokonywać biopsji i pobierać materiał do badania histopatologicznego. Możliwe jest także wykonywanie dodatkowych zabiegów, np. elektrokoagulacji zmian.   Cystoskopia – wskazania do badania Cystoskopię wykonuje się po wcześniejszej konsultacji z lekarzem urologiem i na jego wskazanie. Najczęstszymi objawami, w związku z którymi może zostać zalecone wykonanie cystoskopii, są:

• występowanie w moczu krwi (tzw. krwiomocz)
• infekcje dróg moczowych
• występowanie przetoki moczowej
• wady wrodzone cewki moczowej
• podejrzenie nowotworu lub gruźlicy pęcherza moczowego.

  Cystoskopia – przygotowanie do badania Przed badaniem należy dokładnie zadbać o higienę intymną, a także opróżnić pęcherz (oddać mocz). Osobom z infekcją dróg moczowych urolog może zalecić przyjmowanie na kilka dni przed badaniem leków przeciwbakteryjnych.   Cystoskopia – przebieg badania Pacjent siada na fotelu z stopami opartymi na podpórkach i nogami odwiedzonymi, zgiętymi w biodrach i kolanach. Po odkażeniu ujścia cewki moczowej lekarz wprowadza do cewki moczowej cystoskop, a solą fizjologiczną wypełnia cewkę i pęcherz moczowy w celu obserwacji. Wprowadza cystoskop do kanału cewki a następnie do pęcherza moczowego i rozpoczyna ocenę narządu. Badanie trwa od kilku do kilkunastu minut. Jest bezpieczne a ze względu na stosowanie znieczulenia miejscowego w cystoskopii sztywnej jest akceptowalne pod względem odczuć bólowych, przy cystoskopii giętkiej pacjent nie odczuwa dolegliwości bólowych. Przez 2-3 dni po cystoskopii pacjent podczas oddawania moczu może odczuwać dyskomfort.   Cystoskopia – przeciwwskazania Cystoskopii nie należy wykonywać w przypadku:

• ostrego zapalenie pęcherza lub gruczołu krokowego
• istotnego powiększenia gruczołu krokowego
• uszkodzenia pęcherza moczowego wskutek urazu
• małego pęcherza moczowego
• zwężenia cewki moczowej
• niedawno przebytego zawału serca.

Pacjent z chorobą zastawek serca, sztucznymi zastawkami czy zaburzeniami krzepliwości przed badaniem musi skonsultować się z lekarzem. Wychodząc na przeciwko oczekiwaniom pacjentów w celu zapewnienia jak największego komfortu w czasie badania cystoskopowego oraz jak najlepszej wizualizacji w trakcie badania CM Skopia oddaje do dyspozycji pacjentów najnowszej generacji cystoskop OLYMPUS tzw. Flex cystoskop- giętki. W CM Skopia oferujemy pacjentom dwa rodzaje zabiegu cystoskopii: - cystoskopia z użyciem cienkiego HD NBI OLYMPUS flex cystoskopu tzw. giętkiego oraz -cystoskopia klasyczna z użyciem cystoskopu sztywnego   Metodą bardziej nowoczesną i bezbolesną jest cystoskopia giętka. Cystoskopia giętka jest nowoczesnym zabiegiem rzetelnie oceniającym stan cewki moczowej, pęcherza moczowego, przyczyny krwiomoczu, prostaty u mężczyzn i występujące nieprawidłowości w układzie moczowym. Zabieg jest bezbolesny, szybki i przeprowadzany w nowoczesnym gabinecie. Cystoskop giętki to ultracienki instrument endoskopowy, który lekarz wprowadza do cewki moczowej a następnie pęcherza . Cystoskop giętki pozwala wykonać pełne obrazowanie cewki oraz pęcherza moczowego poprzez szeroki zakres ruchomości co wyraźnie poprawia komfort pacjenta oraz przyczynia się, ze zabieg cystoskopii giętkiej jest bezbolesny. Cystoskopia giętka to bezpieczny i bezbolesny zabieg.   Cystoskopia – najczęstsze pytania: Czy aby wykonać cystoskopię, potrzebne jest skierowanie? Nie, w CM Skopia zabieg cystoskopii wykonujemy jedynie odpłatnie dlatego skierowanie nie jest wymagane. Kto przeprowadza cystoskopię? W CM Skopia zabieg cystoskopii wykonuje urolog dr n.med. W.Klima Czy cystoskopię należy powtarzać? Jeśli tak, to jak często? W zależności od rozpoznania medycznego. W przypadku chorób o charakterze nowotworowym cystoskopia jest badaniem cyklicznym przeprowadzanym zgodnie z określonymi w wytycznych okresach czasowych Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego? Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach (rejestracja CM Skopia informuje telefonicznie pacjentów o otrzymaniu wyniku). Czy cystoskopia jest bolesna? Zabieg cystoskopii jest najczęściej oceniany jako mniej nieprzyjemny niż pacjent się spodziewał. Zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym jest odczuwalny dla pacjenta (najczęściej mówią, że czują parcie na pęcherz i lekkie pieczenia). Wykonanie cystoskopii giętkiej za pomocną nowoczesnego i ultracienkiego instrumentu flex cystoskopu jest bezbolesne.   Cystoskopia prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.    

Badanie histopatologiczne – laboratoryjne badanie materiału biologicznego pobranego od pacjenta (np. polipa, wycinka błony śluzowej, fragmentu guza, itd.). Badanie histopatologiczne wykonuje się w celu określenia charakteru danej zmiany, np. czy jest to zmiana nowotworowa, zapalna, zwyrodnieniowa lub inna. Badanie histopatologiczne to badanie mikroskopowe, aczkolwiek w bardziej skomplikowanych przypadkach może być ono rozszerzone o inne techniki, przy czym w języku potocznym całą grupę takich badań pobranych próbek określa się mianem histopatologii. Badaniom histopatologicznym poddawane są próbki pobierane w trakcie biopsji, polipy usuwane w trakcie polipektomii, itd.

Znieczulenie ogólne - analgosedacja - metoda znieczulenia (jedna z metod znieczulenia potocznie określanych mianem znieczulenia ogólnego) polegająca na podaniu pacjentowi leków o działaniu uspokajającym i nasennym oraz jednoczesnym podaniu leków o działaniu przeciwbólowym.

  Gastroskopia – metoda diagnostyczna, a w niektórych przypadkach i lecznicza (np. polipektomia, mukozektomia, tamowanie krwawienia, itp.), polegająca na wprowadzeniu przez usta do górnego odcinka przewodu pokarmowego giętkiego endoskopu (urządzenia zakończonego kamerą wysokiej rozdzielczości* i źródłem światła), co pozwala na zdiagnozowanie ewentualnych schorzeń. Za pomocą kamery lekarz na monitorze może w dużym powiększeniu obejrzeć wnętrze przełyku, żołądka i dwunastnicy, a w konsekwencji – ocenić elastyczność ścian i wygląd błony śluzowej oraz soku żołądkowego. *w wybranych placówkach – w tym w CM Skopia  

Gastroskopia – cel badania

Gastroskopia umożliwia wczesne rozpoznanie chorób układu pokarmowego – raka przełyku i żołądka czy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Diagnozowane są również żylaki przełyku, zapalenie błony śluzowej przełyku i żołądka oraz dwunastnicy, a także pozostałe nowotwory żołądka (np. chłoniak, GIST, NET). Dzięki gastroskopii diagnozuje się również zmiany wywołane działaniem środków chemicznych. Pojęcie gastroskopii w języku potocznym używane jest do określenia – z punktu widzenia nomenklatury medycznej – trzech różnych badań:

• ezofagoskopii (badania przełyku),
• gastroskopii (badania żołądka),
• duodenoskopii (badania dwunastnicy).

W trakcie takiego badania oceniane są wszystkie opisywanie odcinki, dlatego spotykamy się również z nazwą esophagogastroduodenoskopii (EGD). W Centrum Medycznym Skopia w ramach gastroskopii wykonywana jest pełna esophagogastroduodenoskopia (EGD).  

Gastroskopia – wskazania

Do najistotniejszych wskazań do wykonania badania gastroskopowego zalicza się:

• trudności w przełykaniu,
• nudności, wymioty, odbijania,
• zgagę i inne objawy refluksu żołądkowo-przełykowego,
• dolegliwości bólowe w nadbrzuszu,
• krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego,
• nagłą i niewyjaśnioną utratę masy ciała,
• podejrzenie obecności ciał obcych.

Badanie wykonujemy również w:

• diagnostyce celiakii,
• przed planowymi zabiegami operacyjnymi,
• u pacjentów z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku nowotworów górnego odcinka przewodu pokarmowego*.

*w wybranych przypadkach  

Gastroskopia – przebieg badania

Przed badaniem pacjent kładzie się w pozycji leżącej, na lewym boku, z głową ugiętą w kierunku klatki piersiowej; zdejmuje również okulary i protezy zębowe, jeśli posiada. W celu wyeeliminowania dyskomfortu związanego z wprowadzniem aparatu, gardło zostaje znieczulone. Endoskop wprowadzany jest przez specjalny ustnik. W czasie badania nie należy przełykać śliny. Bardzo ważne jest swobodne, miarowe oddychanie. Badanie gastroskopowe standardowo trwa od kilku do kilkunastu minut.  

Gastroskopia terapeutyczna

Nieodłączną częścią gastroskopii jest wykonanie testu ureazowego mającego na celu wykrycie obecności bakterii Helicobacter Pylori (bakteria ta w zdecydowanej większości przypadków odpowiedzialna jest za występowanie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy). W celu wykonania testu pobierany jest wycinek błony śluzowej żołądka. W trakcie gastroskopii możliwe jest również przeprowadzanie dodatkowych zabiegów – biopsji miejsc zmienionych chorobowo, usunięcia polipów czy połkniętego ciała obcego, poszerzenia zwężeń przewodu pokarmowego czy tamowania krwotoków. Część z tego typu zabiegów wymaga znieczulenia ogólnego, a niektóre wykonania badania w ramach hospitalizacji.  

Gastroskopia w znieczuleniu miejscowym i ogólnym (analgosedacji)

Przy wykonywaniu gastroskopii w znieczuleniu miejscowym stosuje się Xylokainę w sprayu, celem osłabienia odruchu wymiotnego i dyskomfortu powodowanego przez ruchy endoskopu. W trakcie znieczulenia ogólnego pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen. Na badanie należy przyjść z osobą towarzyszącą (w celu odebrania po około 2 godzinach od rozpoczęcia badania). W dniu badania nie wolno prowadzić pojazdów.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Badanie gastroskopowe musi odbywać się na czczo, czyli z pustym żołądkiem; 8 godzin przed badaniem nie należy nic jeść i pić. Jeśli badanie zaplanowane jest w godzinach dopołudniowych, wieczorem przed badaniem można spożyć lekką kolację najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), płyny zaś przyjmować do 22:00. Rano nic nie jesć i nie pić. W przypadku gastroskopii wykonywanej popołudniu w dniu badania można zjeść lekkie śniadanie, najlepiej w formie półpłynnej (np. jogurt), a na 6 godzin przed badaniem wstrzymać się z jedzeniem i piciem. Stale przyjmowane leki można w tym dniu zażyć, popijając 1-2 łykami wody, jednak nigdy bezpośrednio przed badaniem. Osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew powinny skonsultować się z lekarzem, gdyż przez zabiegiem może być wymagana tymczasowa zmiana lub odstawienie leku.  

Gastroskopia – przygotowanie do badania

Gastroskopia – przygotowanie do badania  

Gastroskopia – przeciwwskazania

Istnieją sytuacje, gdy ryzyko wykonania gastroskopii jest zbyt wysokie. Do najważniejszych przeciwwskazań należą:

• niewydolność krążeniowa lub oddechowa,
• ostry zespół wieńcowy,
• niedawno przebyty zawał serca,
• podejrzenie perforacji przewodu pokarmowego,
• tętniak aorty,
• wczesny okres po operacji jamy brzusznej,
• poparzenia przełyku.

 

Gastroskopia – najczęstsze pytania

 

Czy, aby wykonać gastroskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać gastroskopię, nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie gastroskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów.  

Czy można jednocześnie wykonać gastroskopię i kolonoskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania gastroskopii i kolonoskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często można wykonywać gastroskopię?

Jeśli zachodzi konieczność, gastroskopię można powtarzać wielokrotnie, nawet mimo krótkich odstępów czasowych.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po gastroskpii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach.  

Gastroskopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Kolonoskopia – kluczowe badanie profilaktyczno-diagnostyczno-terapeutyczne, dzięki któremu lekarz może ocenić jelito grube, usunąć polipy, wykryć zmiany przednowotworowe i wcześnie zdiagnozować raka jelita grubego.  

Kolonoskopia

Kolonoskopia to metoda diagnostyczna, która polega na wprowadzeniu do jelita grubego specjalnego wziernika zakończonego kamerą wideo i źródłem światła (endoskop w tej wersji nazywany jest kolonoskopem). Kolonoskopia umożliwia obejrzenie wnętrza całego jelita grubego, co pozwala ocenić barwę jego błony śluzowej, strukturę, wzór czy siatkę naczyń krwionośnych. Przede wszystkim zaś służy wczesnemu wykrywaniu zmian przednowotworowych i raka jelita grubego. Niektóre pracownie, w tym CM Skopia, dysponują sprzętem wysokiej rozdzielczości, co poprawia jakość i precyzję wykonywanego badania oraz zmniejsza ryzyko przeoczenia patologicznych zmian.  

Kolonoskopia – wskazania

Poza aspektem profilaktycznym do najistotniejszych wskazań do wykonania badania kolonoskopowego zalicza się:

• krwawienie z dolnego odcinka układu pokarmowego,
• zaparcia, zaburzenia rytmu wypróżniania,
• nagłą, nieuzasadnioną utratę masy ciała,
• przewlekłą biegunkę o niezdiagnozowanej przyczynie.

 

Kolonoskopia – przebieg badania

Pacjent kładzie się na boku, zazwyczaj lewym, ze zgiętymi w kolanach nogami (podciągniętymi w kierunku podbródka). Po wstępnej ocenie okolicy odbytu, następuje badanie per rectum (palcem przez odbyt) równocześnie z wprowadzeniem żelu znieczulającego (najczęściej Lignokainy) lub neutralnego żelu endoskopowego. Następnie wprowadzony zostaje endoskop, który również powleczony jest żelem, aby łatwo się przemieszczał i nie podrażniał kanału odbytu. W trakcie badania wprowadza się pod ciśnieniem gaz, dzięki czemu poszerza się światło jelita, co umożliwia wykonanie badania i ocenę śluzówki. W nowoczesnych pracowniach powietrze zastępuje dwutlenek węgla, który jest bezpieczniejszy, szybciej się wchłania, w rezultacie czego objawy w trakcie i po badaniu są mniejsze – mniej boli a gaz nie zalega w jelitach. Centrum Medyczne Skopia dysponuje takim insuflatorem CO₂. Całe badanie kolonoskopowe trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.  

Kolonoskopia w znieczuleniu ogólnym – analgosedacji

Kolonoskopia może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub tzw. analgosedacji (rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego). W pierwszym przypadku pacjent zachowuje świadomość, a w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych okolicy odbytu stosuje się żel znieczulający. W drugim – pacjent otrzymuje leki uspokajające i nasenne oraz leki przeciwbólowe, zapewniające komfortowy i bezpieczny sen, dzięki czemu badanie kolonoskopowe staje się zupełnie bezbolesne.  

Kolonoskopia terapeutyczna

Często kolonoskopia diagnostyczna rozszerzona zostaje o działania lecznicze. W czasie przeprowadzania badania istnieje możliwość wykonania dodatkowych zabiegów – usuwania polipów, ciał obcych, poszerzania zwężeń czy elektrokoagulacji. Endoskop posiada specjalny kanał, przez który lekarz wprowadza dodatkowe przyrządy (np. kleszczyki, pętle, itp.). Dzięki temu podczas kolonoskopii możliwe jest pobieranie wycinków z podejrzanych obszarów błony śluzowej czy usuwanie polipów. Materiał następnie zostaje przekazany do badania histopatologicznego celem określenia charakteru zmiany.  

Kolonoskopia – przygotowanie do badania

Do kolonoskopii pacjent musi być specjalnie przygotowany. Jest to warunek absolutnie niezbędny dla poprawnego wykonania badania. Choć większość szczegółów zależy od rodzaju zastosowanego preparatu, niezmiennym elementem poprzedzającym jest zachowanie odpowiedniej diety:

• na 3 dni przed badaniem: lekkostrawnej, bez warzyw i owoców pestkowych, i pieczywa z ziarnami,
• na 2 dni przed badaniem: płynnej, bez mleka, z dużą ilością klarownych płynów, w tym większości wody niegazowanej,
• na dzień przed badaniem: opartej o niegazowaną wodę mineralną i roztwór właściwego preparatu.

Kolonoskopia – przygotowanie do badania – preparaty

Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem FORTRANS (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CITRA FLEET (badanie w godzinach popołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach dopołudniowych) Przygotowanie do badania kolonoskopowego preparatem CLENSIA (badanie w godzinach popołudniowych)  

Kolonoskopia – przeciwwskazania

Istnieją okoliczności, które uniemożliwiają wykonanie kolonoskopii. Do najczęstszych przeciwwskazań należą:

• zostrzenie chorób zapanych jelita grubego (w tym choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego),
• objawy zapalenia otrzewnej,
• ciężkie choroby serca i płuc (np. zawał serca, niewydolność oddechowa),
• ciąża,
• zaburzenia krzepnięcia krwi.

Kolonoskopii nie wykonuje się również, jeśli niedługo wcześniej przeprowadzony został zabieg w obrębie jamy brzusznej lub miednicy.  

Kolonoskopia – najczęstsze pytania

Czy, aby wykonać kolonoskopię, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać kolonoskopię – zarówno prywatnie jak i w ramach jednego z programów profilaktycznych – nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza badanie kolonoskopowe?

W CM Skopia nad pacjentem czuwa zespół specjalistów: lek. Szymon Pietruszka, dr n. med. Marek Winiarski, dr n. med. Mirosława Buczynowska, dr n. med. Krzysztof Bucki, dr n. med. Piotr Major, lek. Tomasz Rusek, dr n. med. Jan Kulawik, lek. Bogdan Niekowal.  

Czy można jednocześnie wykonać kolonoskopię i gastroskopię?

Istnieje możliwość jednoczesnego wykonania kolonoskopii i gastroskopii, w tym również w znieczuleniu (analgosedacji).  

Jak często należy wykonywać kolonoskopię?

Profilaktycznie kolonoskopię zaleca się przeprowadzać co 5-10 lat.  

Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego?

Po kolonoskopii lekarz wydaje pacjentowi opis badania. Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach (rejestracja CM Skopia informuje telefonicznie pacjentów o otrzymaniu wyniku).  

Kolonoskopia prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

USG jamy brzusznej - służy do szybkiej oceny całej jamy brzusznej, a w szczególności narządów takich jak: trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza. Badanie zalecane jest przy objawach typu: ból podbrzusza, zgaga, wymioty, kolka, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, ból pleców, bezmocz, trudność w oddawaniu moczu. Podczas badania można zdiagnozować m.in. guzy nerek, guzy pęcherza moczowego, guz jelit, skręt jelit, kamicę nerek, "piasek" w nerkach, raka wątroby, itp.

Helicobacter pylori jest powszechnie występującą bakterią, która kolonizuje błonę śluzową żołądka. Odpowiada ona za aż 90% problemów związanych ze stanami zapalnymi żołądka, prowadzi do wrzodów żołądka i dwunastnicy. Może także sprzyjać rozwojowi chorób nowotworowych. Jednym z badań pozwalających wykryć bakterię jest test oddechowy, który pozwala szybko uzyskać informację czy badany jest zakażony bakterią Helicobacter pylori, co jest nie bez znaczenia przy postawieniu prawidłowej diagnozy w dolegliwościach ze strony układu pokarmowego.  

Testy oddechowe na helicobacter pylori – wskazania:

Badania pozwalające wykryć zakażenie bakterią Helicobacter pylori powinny wykonać osoby, które zmagają się z poniższymi dolegliwościami:

• męczące bóle brzucha,
• kłucia w nadbrzuszu,
• częste uczucie zgagi,
• odbijanie,
• dyskomfort po posiłku,
• uciążliwe biegunki,
• ciągła niestrawność,
• nudności lub wymioty.

 

Testy oddechowe na helicobacter pylori – przebieg badania:

Badanie ma na celu wykrycie w wydychanym powietrzu dwutlenku węgla uwolnionego przez H. pylori. Przed wykonaniem badania pacjent otrzymuje do wypicia roztwór z mocznikiem znakowanym niepromieniotwórczym izotopem węgla 12C. Następnie pacjent wydmuchuje powietrze przez specjalną rurkę bezpośrednio do probówki. Próbka pobierana jest dwukrotnie. Całe badanie trwa około 20 minut.  

Testy oddechowe na helicobacter pylori – przygotowanie do badania:

W celu uzyskania prawidłowego wyniku przed wykonaniem badania należy się odpowiednio przygotować.

• Do testu należy przystąpić będąc na czczo min. 12 godzin. W tym czasie należy się również powstrzymać od zażywania wszelkiego rodzaju środków farmakologicznych.
• Jeśli test będzie wykonywany rano, należy być na czczo przez noc i nie jeść śniadania. Ostatni posiłek powinien być lekkostrawny i nie zawierać mięsa, ryb oraz grzybów.
• Rano można jedynie pić wodę niegazowaną.
• Bezpośrednio przed badaniem nie wolno żuć gumy ani palić papierosów.
• Badanie można wykonać dopiero po upływie 4 tygodni od zakończenia stosowania antybiotyków oraz leków zawierających bizmut.
• Badanie można wykonać dopiero po upływie minimum 2 tygodni od zakończenia stosowania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych (NLPZ), inhibitorów pompy protonowej oraz leków osłonowych.
• Na 3 dni przed badaniem nie należy spożywać roślin strączkowych takich jak: fasola, groszek, soczewica, soja itp. oraz zażywać leków na nadkwaśność żołądka i zgagę. Należy się również wstrzymać od picia alkoholu.

 

Testy oddechowe na helicobacter pylori – przeciwwskazania:

Przeciwwskazaniem do wykonania testów na obecność Helicobacter pylori jest zażywanie niektórych leków, ponieważ mogą one wpłynąć na zafałszowanie wyników. Sprawdź wyżej jak się przygotować do badania, aby uzyskać prawidłowy wynik. Test, który posiadamy w CM Skopia może być wykonywany także u dzieci od 4 roku życia oraz u kobiet w ciąży.    

Testy oddechowe na helicobacter pylori – najczęstsze pytania:

 

Czy, aby wykonać testy oddechowe na helicobacter pylori, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać testy oddechowe na helicobacter pylori nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza testy oddechowe na helicobacter pylori?

W CM Skopia badanie wykonuje pielęgniarka.  

Jak długo czeka się na wynik badania?

Raport z badania jest przygotowany bezpośrednio po zakończeniu procedury.    

Testy oddechowe na helicobacter pylori prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie:

Zadzwoń: 12 446 46 10.    

Wodór jest wytwarzany w procesie fermentacji przez bakterie obecne w jelicie grubym i cienkim. W warunkach fizjologicznych, gdy nie występują żadne stany chorobowe, jego zawartość w wydychanym powietrzu jest znikoma. Gdy w wyniku różnego rodzaju nietolerancji pokarmowych (laktozy, fruktozy oraz innych cukrów) część węglowodanów przyjętych z pokarmem nie zostaje strawiona, ulega nadmiernej fermentacji. Celem testów oddechowych jest pomiar zawartości wodoru w wydychanym powietrzu, by móc stwierdzić, czy procesy trawienia oraz wchłaniania węglowodanów w jelitach przebiegają prawidłowo. Wodorowe testy oddechowe umożliwiają również diagnostykę zespołu przerostu flory bakteryjnej jelit (SIBO).  

Wodorowe testy oddechowe – wskazania:

Do najczęstszych wskazań w kierunku wykonania diagnostyki należą uciążliwe dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, które przypominają objawy zespołu jelita nadwrażliwego:

• wzdęcia i gazy,
• bóle brzucha,
• biegunki lub zaparcia,
• zgaga,
• mdłości,
• bóle głowy i zmęczenie.

 

Wodorowe testy oddechowe – przebieg badania:

Badanie polega na podaniu wodnego roztworu określonego typu cukru: laktozy, laktulozy lub fruktozy, a następnie na pobraniu próbek wydychanego powietrza zgromadzonego przez kilka sekund w płucach. Pomiędzy pobraniami próbek  należy unikać aktywności fizycznej i spacerowania, pozostając w jednym miejscu. Jeśli osoba przeprowadzająca test wyrazi zgodę, można pić wodę. Test jest nieinwazyjny i bezbolesny.  

Wodorowe testy oddechowe – przygotowanie do badania:

W celu uwiarygodnienia wyniku testu wodorowego, należy się odpowiednio wcześnie przygotować do badania. Pozwoli to zminimalizować ewentualne problemy układu pokarmowego, takie jak: nadmierne (nocne) namnożenie się bakterii w jamie ustnej, nienaturalny chwilowy rozrost bakterii w jelicie cienkim, spowodowany np. spożyciem nadmiaru fermentujących pokarmów i wydłużeniem trawienia czy częściowe lub całkowite chwilowe zniszczenie przerostu przy pomocy antybiotykoterapii. W sytuacji kiedy będziesz nieodpowiednio przygotowany, reakcja na cukier może być zbyt mała lub zbyt intensywna, żeby prawidłowo zdiagnozować istotę problemu.    

Dieta przed badaniem:

Na dwa dni przed wykonaniem wodorowych testów oddechowych należy stosować odpowiednią dietę, jedząc więcej posiłków, ale w mniejszych ilościach.

• Z diety warto wykluczyć produkty o wysokiej zawartości fermentujących węglowodanów, które przyczyniają się do powstawania gazów w jelitach – produktów wzdymających (kalafior, brukselka, kapusta, cebula, por, groch, fasola, kukurydza).
• Lepiej unikać spożywania pieczywa oraz makaronu pełnoziarnistego, ciemnego oraz razowego, pełnoziarnistych płatków śniadaniowych, potraw smażonych, przetworów mlecznych, nabiału i jajek, warzyw i owoców (zwłaszcza wysoko fermentujących), soków warzywnych i owocowych, orzechów i nasion, słodyczy, napojów słodzonych, wody gazowanej i o dużej zawartości minerałów, napojów ziołowych i zielonej herbaty.
• Warto również ograniczyć przyprawy wyłącznie do soli i pieprzu.
• Jeśli Pacjent toleruje nabiał, można spożywać dojrzałe sery żółte (Parmezan, Pecorino) i nabiał bez laktozy. Wskazany jest ryż jaśminowy lub basmanti, chyba, ze Pacjent jest na diecie bezzbożowej, wtedy nie należy jeść ryżu. Dozwolona jest jedna filiżanka słabej kawy i słabej czarnej herbaty, ale gorzkiej – bez słodzików i mleka.

  Do testu trzeba przystąpić będąc na czczo od 12 godzin. Wcześniej należny spożyć lekki posiłek, najlepiej w postaci gotowanego ryżu lub krążków ryżowych, wody niegazowanej lub słabej herbaty bez cukru.  

Stosowanie leków przed badaniem:

• Przez co najmniej 4 tygodnie przed badaniem nie należy stosować antybiotyków, leków zawierających sulfonamidy oraz poddawać się badaniu kolonoskopowemu.
• Na tydzień przed wykonaniem wodorowych testów oddechowych należy odstawić leki środki zagęszczające lub rozluźniające stolec, prebiotyki i probiotyki, gorzkie krople żołądkowe i wszelkiego rodzaju tzw. „zakwaszacze” i „odkwaszacze” żołądka, enzymy trawienne oraz inne suplementy, zwłaszcza zawierające błonnik oraz fruktozę i laktozę.

Wszelkie leki należy odstawić po wcześniejszej konsultacji z lekarzem.  

W dniu badania:

• Można pić przegotowaną wodę lub wodę źródlaną bez dodatków.
• Nie wolno żuć gumy, jeść cukierków, palić papierosów, używać kleju do protez.
• Bezpośrednio przed wykonaniem testu należy umyć zęby, jednak w przypadku dzieci warto z tego zrezygnować z uwagi na możliwość połknięcia pasty i zafałszowanie wyniku.

 

Wodorowe testy oddechowe – przeciwwskazania:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania wodorowego testu są hipoglikemia reaktywna (posiłkowa), cukrzyca lub stwierdzona albo podejrzewana dziedziczna nietolerancja fruktozy. Test należy wykonać wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Wynik może zafałszować również obecność silnej próchnicy lub dużego stanu zapalnego w obrębie jamy ustnej.  

Wodorowe testy oddechowe – najczęstsze pytania:

Czy, aby wykonać wodorowe testy oddechowe, potrzebne jest skierowanie?

W CM Skopia, aby wykonać wodorowe testy oddechowe nie jest wymagane skierowanie.  

Kto przeprowadza wodorowe testy oddechowe?

W CM Skopia badanie wykonuje pielęgniarka.  

Jak długo czeka się na wynik badania?

Raport z badania jest przygotowany bezpośrednio po zakończeniu procedury.  

Wodorowe testy oddechowe prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie:

Zadzwoń: 12 446 46 10.

Cytologia jest podstawowym i najważniejszym badaniem profilaktycznym w walce z rakiem szyjki macicy. To proste i szybkie badanie, które może uratować wiele Polek od raka szyjki macicy. Dzięki cytologii wykrywane są wczesne zmiany nowotworowe, które mogą być w pełni wyleczone. Na podstawie wyników z cytologii można stwierdzić, czy doszło do infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Cytologię wykonuje lekarz ginekolog lub pielęgniarka-położna. Badanie polega na pobraniu materiału z szyjki macicy specjalną szczoteczką i przekazaniu go do analizy pod mikroskopem do pracowni cytologicznej. Wyniki badania są dostępne po ok. 10 dniach. Badanie jest na ogół bezbolesne, aczkolwiek niektóre Panie mogą odczuwać lekkie uszczypnięcie. Po badaniu może pojawić się lekkie plamienie. Nie trzeba się tym przejmować; jest to normalna sytuacja występująca u wielu kobiet. Pierwsze badanie cytologiczne powinno wykonać się ok. 23 roku życia lub po pierwszym kontakcie seksualnym. Jeśli wyniki są prawidłowe, wystarczy powtarzać badanie raz do roku. Bardzo ważny jest termin wykonywania badania – cytologię najlepiej wykonać 4-5 dni po miesiączce, nie później jednak niż 5 dni przed miesiączką. Jeśli występują upławy lub infekcja dróg rodnych, najpierw trzeba je wyleczyć, a następnie wykonać cytologię, gdyż te dolegliwości mogą zaburzyć wyniki badania cytologicznego. Przed planowanym badaniem cytologicznym na 3 dni wcześniej nie powinno się:

• aplikować dopochwowo żadnych tabletek i leków,
• wykonywać irygacji pochwy,
• używać wibratorów,
• uprawiać seksu.

Jeśli jesteś dziewicą, nie ma przeciwwskazań do wykonania badania, jednakże powinnaś o tym fakcie poinformować lekarza/pielęgniarkę wykonującą badanie, by z zachowaniem większej ostrożności wykonali badanie i nie narazili Cię na ból. Wynik cytologii powinien być skonsultowany z lekarzem ginekologiem. W CM Skopia można wykonać badanie komercyjne lub wykonać badanie cytologiczne bezpłatnie w ramach Programu Badań Przesiewowych Raka Szyjki Macicy (dotyczy kobiet w wieku 25-59 lat, które w ostatnich 3 latach nie miały wykonywanej cytologii) – wystarczy złożyć deklarację do pielęgniarki położnej w ramach NFZ.

USG piersi - to badanie ultrasonograficzne gruczołów sutkowych. Jest jednym z podstawowych badań profilaktycznych raka piersi. Najlepiej wykonać go między 1 a 10 dniem cyklu. Po 30 roku życia zaleca się wykonywanie badania raz w roku. Wskazaniem do badania są: bóle piersi, guzki, wyciek wydzieliny z brodawki sutkowej, stosowanie hormonalnej terapii, badanie kontrolne przed zabiegiem operacyjnym wycięcia guza sutka, przed powiększeniem piersi (implanty), przed redukcją oraz podniesieniem piersi, a także jako badanie kontrolne po zabiegach operacyjnych.

Diagnostyka wraz z nieinwazyjną metodą leczenia nietrzymania moczu - pessaroterapią. Pessary to wkładki dopochwowe wykonane z elastycznego silikonu. Lekarz ginekolog pomaga w doborze kształtu i rozmiaru pessarów biorąc pod uwagę dolegliwość i warunki anatomiczne pacjentki. Pessary stanowią bezpieczną alternatywę dla operacyjnego leczenia nietrzymania moczu i obniżenia narządu rodnego. Według szacunków nietrzymanie moczu dotyczy około 3 milionów kobiet w Polsce w różnych grupach wiekowych. Ze względu na wstydliwy charakter, dolegliwość nietrzymania moczu jest rzadko zgłaszana lekarzom. Wciąż niewiele kobiet wie, że  może być skutecznie i nieinwazyjnie leczone.

Konsultacje przedporodowe kierowane są do przyszłych rodziców, którzy aktywnie i świadomie podchodzą do przeżywania początków macierzyństwa i ojcostwa.

W ramach konsultacji - wykorzystując własne wieloletnie doświadczenia oraz mając na uwadze aktualny stan wiedzy medycznej - przekazywana jest wiedza dotycząca przebiegu ciąży, porodu i połogu oraz opieki nad noworodkiem.

W ramach zajęć interaktywnych udzielamy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania oraz rozwiewamy wątpliwości i obawy rodziców związane z ostatnimi tygodniami ciąży, szeroko rozumianym okresem okołoporodowym, pobytem w szpitalu oraz powrotem do domu po porodzie.

Tematyka zajęć:

1. Od poczęcia do porodu (istotne punkty rozwojowe; USG w ciąży; inne badania monitorujące przebieg ciąży; przygotowanie do szpitala - jakie badania wykonać, co i kiedy spakować, jakie dokumenty przynieść; etapy porodu - zmiany jakie następują w poszczególnych fazach porodu, kiedy i jakie objawy sygnalizują jego rozpoczęcie; zabiegi, które mogą być wykonywane w trakcie porodu; techniki łagodzenia bólu, pozycje podczas porodu) 2. Cięcie cesarskie a poród naturalny (wskazania, przygotowanie do zabiegu, metody cięcia, pielęgnacja rany) 3. Połóg (powrót do stanu zdrowia i formy z okresu przed ciążą) 4. Laktacja (mechanizmy dzięki którym mamy karmią dzieci, najczęstsze problemy) 5. Psychologia i aspekty prawne macierzyństwa.

Konsultacje odbywają się w formie interaktywnej prezentacji multimedialnej prowadzonej przez specjalistę ginekologa - położnika z praktyką w renomowanym szpitalu ginekologiczno-położniczym.

Termin i czas trwania zajęć:

1 i 3 sobota miesiąca, w godzinach 9:00 - 11:00 (grupa min. 4 osobowa)

Informacje i zapisy: 12 446 46 10

Koszt uczestnictwa: 180 zł

   

Echokardiografia (echo serca) - jest badaniem serca za pomocą USG wykonywanym w celu oceny budowy i działania zastawek serca, pomiaru wielkości i pracy komór serca oraz diagnozy wad serca i nowotworów mięśnia sercowego. Wskazaniem do badania są choroby niedokrwienia serca (zawał, choroba wieńcowa), zapalenie mięśnia sercowego, choroba zakrzepowo-zatorowe, inne. Do badanie nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Lekarz za pomocą odpowiedniej sondy przyłożonej do klatki piersiowej widzi na monitorze budowę serca oraz jego ewentualne nieprawidłowości w pracy.

Specjalistyczne USG Dopplera pozwalające na ocenę przepływu krwi przez naczynia. Umożliwia określenie przekroju i wydolności tętnic i żył

Specjalistyczne badanie pozwalające na ocenę kompleksu błony wewnętrznej środkowej (tzw. ITM) - w tym pomiar jego grubości, oraz na pomiar prędkości przepływu krwi przez tętnice. Doskonałe badanie pod kątem profilaktyki zawału serca oraz udaru niedokrwiennego mózgu.

Zespół Suchego Oka (ZSO) jest przewlekłą i bardzo częstą dolegliwością okulistyczną. Dotyka ok. 15% populacji i coraz częściej pojawia się u młodych osób, aktywnych zawodowo.

Schorzenie wiąże się z niedostateczną ilością wydzielanych łez lub nieprawidłowym składem poszczególnych warstw filmu łzowego. 

 

Najczęstsze objawy zespołu suchego oka to:

suchość lub łzawienie, swędzenie, pieczenie, wrażenie piasku pod powieką, zaczerwienienie a nawet ból.

 

Częste mruganie powoduje uszkodzenie powierzchni oka, a co za tym idzie do pogorszenia ostrości lub nawet do całkowitego zaburzenia widzenia.

Przyczyną Zespołu Suchego Oka (ZSO) jest niewystarczająca produkcja ilości łez i brakiem tworzenia się odpowiedniej ilości filmu łzowego będącego ochroną dla naszych oczu.

 

Zespół Suchego Oka (ZSO) najczęściej wywołuje:

-praca w klimatyzowanych pomieszczeniach,

-wielogodzinna praca z komputerem,

-zanieczyszczone miejskie powietrze,

-zbyt długo noszone soczewki kontaktowe,

-doustna antykoncepcja

 

Możliwe metody leczenia Zespołu Suchego Oka to:

-leczenie farmakologiczne kroplami nawilżającymi,

-zastosowanie zatyczek w celu zamknięcia kanalików łzowych,

-przetkanie kanalików łzowych

 

Skuteczną metodą leczenia Zespołu Suchego Oka jest zastosowanie zatyczek w celu zamknięcia kanalików łzowych. Dzięki temu na powierzchni oka utrzymuje się naturalnie wytwarzany film, który najlepiej chroni, odżywia i nawilża gałkę oczną.

Aplikacja zatyczek trwa minutę, jest szybkim i bezbolesnym zabiegiem.

Umów się na wizytę do naszego okulisty lek.Anety Taranek w celu odpowiedniego doboru zatyczek.

Badanie histopatologiczne – laboratoryjne badanie materiału biologicznego pobranego od pacjenta (np. polipa, wycinka błony śluzowej, fragmentu guza, itd.). Badanie histopatologiczne wykonuje się w celu określenia charakteru danej zmiany, np. czy jest to zmiana nowotworowa, zapalna, zwyrodnieniowa lub inna. Badanie histopatologiczne to badanie mikroskopowe, aczkolwiek w bardziej skomplikowanych przypadkach może być ono rozszerzone o inne techniki, przy czym w języku potocznym całą grupę takich badań pobranych próbek określa się mianem histopatologii. Badaniom histopatologicznym poddawane są próbki pobierane w trakcie biopsji, polipy usuwane w trakcie polipektomii, itd.

Korekcja powiek jest zabiegiem chirurgicznego usunięcia nadmiaru tkanki na powiekach. Zabieg ten ma na celu usunięcie nadmiaru skóry z powiek, który powoduje tzw. opadające powieki oraz w niektórych przypadkach ogranicza pole widzenia. Obwisła skóra na powiekach zdradza nasz wiek, powoduje dyskomfort życia oraz złą samoocenę. Chirurgiczna korekcja powiek jest najbardziej efektywnym zabiegiem podczas którego radykalnie jest usuwany nadmiar skóry. Podczas zabiegu pacjent jest znieczulany miejscowo lub jest w pełnym znieczuleniu (analgosedacji) co daje komfort przeprowadzenia zabiegu dla lekarza oraz brak jakiegokolwiek bólu u pacjenta. Przed zabiegiem pacjent odbywa konsultacje z lekarzem podczas której omawiane są oczekiwania pacjenta oraz możliwe do osiągnięcia efekty po zabiegu. Zabieg trwa do 60 min. a pacjent po zabiegu udaje się do domu, nie ma potrzeby zostawania w placówce po zabiegu. Po tygodniu pacjent powinien pojawić się na wizycie kontrolnej podczas której najczęściej ściągane są już szwy.

USG piersi - to badanie ultrasonograficzne gruczołów sutkowych. Jest jednym z podstawowych badań profilaktycznych raka piersi. Najlepiej wykonać go między 1 a 10 dniem cyklu. Po 30 roku życia zaleca się wykonywanie badania raz w roku. Wskazaniem do badania są: bóle piersi, guzki, wyciek wydzieliny z brodawki sutkowej, stosowanie hormonalnej terapii, badanie kontrolne przed zabiegiem operacyjnym wycięcia guza sutka, przed powiększeniem piersi (implanty), przed redukcją oraz podniesieniem piersi, a także jako badanie kontrolne po zabiegach operacyjnych.

USG tarczycy - badanie pozwalające na dokładną ocenę wielkości, kształtu, położenia i ewentualnych zmian gruczołu tarczycy. Podczas badania można stwierdzić czy są obecne guzki, torbiele czy inne zmiany. Jest badaniem zupełnie bezbolesnym. Wskazania do badania usg tarczycy to: powiększone wole, guzki i torbiele, które można nakłuć podczas badania usg w celu pobrania materiału do badania histopatologicznego (biopsja tarczycy).

USG jamy brzusznej - służy do szybkiej oceny całej jamy brzusznej, a w szczególności narządów takich jak: trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza. Badanie zalecane jest przy objawach typu: ból podbrzusza, zgaga, wymioty, kolka, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, ból pleców, bezmocz, trudność w oddawaniu moczu. Podczas badania można zdiagnozować m.in. guzy nerek, guzy pęcherza moczowego, guz jelit, skręt jelit, kamicę nerek, "piasek" w nerkach, raka wątroby, itp.

W Centrum Medycznym Skopia istnieje możliwość chirurgicznego wycięcia zmian skórnych. Wszystkie wycinki pobrane podczas zabiegu poddawane są specjalistycznemu badaniu histopatologicznemu. Zabiegi – w zależności od uwarunkowań konkretnego pacjenta – mogą być wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub na szczególne życzenie w analgosedacji – rodzaju płytkiego znieczulenia ogólnego. W drugim przypadku pacjenci podlegają tym samym zasadom, co pacjenci naszej poradni chirurgicznej i endoskopowej, czyli – są pod stałą obserwacją zespołu anestezjologicznego (niezależnie od specjalisty anestezjologa), a do ich dyspozycji pozostaje wygodna sala wypoczynkowa (wybudzeniowa).  

Rodzaje zmian skórnych

Zmiany skórne pochodzą z różnych warstw skóry, przez co różnią się wyglądem, kształtem i wielkością.  

Zmiany skórne – brodawki skórne

Najczęstszymi brodawkami skórnymi są brodawki łojotokowe i wirusowe. Pierwsze to łagodne nowotwory skóry (bez skłonności do przemiany rakowej). Drugie wywoływane są przez wirusy, np. wirus HPV powoduje powstawanie brodawek popularnie zwanych kurzajkami.  

Zmiany skórne – włókniaki

W miejscach niewielkich urazów skóry lub zapalenia mieszka włosowego mogą niekiedy występować tzw. włókniaki twarde. Włókniaki miękkie to łagodne nowotwory, których częstotliwość pojawiania się wzrasta wraz z wiekiem. Z kolei na skórze stóp występują odciski, nagniotki i modzele.  

Zmiany skórne – zmiany barwnikowe

Znamiona barwnikowe składają się z komórek barwnikowych skóry. Znamiona dzielimy na wrodzone oraz nabyte. Wymagają one obserwacji, ponieważ mogą być punktem wyjścia czerniaka złośliwego. Kontrola dermatologiczna z dermatoskopią powinna być wykonywana co rok (chyba że w rodzinie występował czerniak). Niezwykle ważna jest także ochrona przeciwsłoneczna.  

Cel usuwania zmian skórnych

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej umożliwia przede wszystkim przeprowadzenie jej oceny pod kątem histopatologicznym poprzez poddanie jej specjalistycznemu badaniu. Samoistne ustępowanie zmian skórnych należy do rzadkości, wobec czego – mając na uwadze ryzyko rozwoju raka – nie warto zwlekać z ich usunięciem.  

Chirurgiczne usuwanie zmian skórnych – przebieg zabiegu

Chirurg przy pomocy skalpela wycina zmianę wraz z niewielkim marginesem zdrowej tkanki. Następnie założone zostają szwy i opatrunek. Zabieg nie jest bolesny, gdyż stosowane jest znieczulenie miejscowe.  

Usuwanie zmian skórnych – wskazania

Chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej wykonywane jest w celu:

• szybkiego i skutecznego pozbycia się znamion, brodawek, czy włókniaków,
• przeprowadzenia oceny zmiany skórnej pod kątem histopatologicznym.

Usuwanie zmian skórnych – przeciwwskazania

Głównymi przeciwwskazaniami do chirurgicznego usunięcia zmian skórnych są:

• skłonność do bliznowców,
• niska krzepliwość krwi.

Usuwanie zmian skórnych – najczęstsze pytania

Kto usuwa zmiany?

Zmiany usuwa dermatolog dr n. med. Dorota Wielowieyska-Szybińska.  

Czy po chirurgicznym usunięciu zmiany skórnej pozostaje blizna?

Niemożliwe jest wycięcie skóry, które nie skutkowałoby powstaniem blizny. Jej wygląd zależy od skłonności do gojenia, wielkości i lokalizacji. Najtrudniejsze w gojeniu są blizny pleców, ramion i kończyn dolnych.  

Czy zabieg chirurgicznego usuwania zmian skórnych wymaga specjalnego przygotowania?

Usuwanie zmian skórnych w znieczuleniu miejscowym nie wymaga żadnych procedur przygotowawczych.  

Ile znamion można usunąć w czasie jednego zabiegu?

Zależy to od wielkości – jeśli zmiany są małe to nawet kilka. O ilości usuwanych zmian decyduje lekarz indywidualnie; standardowo nie jest problemem usunięcie 2-3 zmian podczas jednej wizyty.  

Jak długo trwa zabieg usuwania znamion?

W zależności od wielkości, ilości i stopnia skomplikowania zabiegu – najczęściej ok. 20-30 min.  

Jak długo trzeba nosić szwy? Jak długo goi się rana?

Szwy zazwyczaj są ściągane po 7 dniach, w zależności od zaleceń lekarza. Rana goi się szybko.  

Usuwanie zmian skórnych – umów się na konsultację

Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.

Usg ortopedyczne - to badania diagnostyczne narządu ruchu wykonywane w celu oceny układu mięśniowo-szkieletowego. Badaniu mogą zostać poddane: stawy, mięśnie, ścięgna, nerwy. Wykonujemy m.in. usg kolana, stawu ramiennego łokciowego, barkowego, stopy ścięgna Achillesa, dłoni (nadgarstka), uda i podudzia.

Polipektomia - zabieg usunięcia polipa. W naszym ośrodku wykonujemy polipektomię endoskopowo, w tym podczas kolonoskopii czy też gastroskopii. Podczas usuwania polipa zapobiega się krwawieniu dzięki zastosowaniu elektrokoagulacji. Usunięty polip powinien być przedmiotem badania histopatologicznego. Polipektomia powinna być wykonywana nie tylko w stosunku do polipów nowotworowych złośliwych, ale również w stosunku do łagodnych. Polipy łagodne mogą się bowiem w przyszłości zmieniać w polipy nowotworowe.

Biopsja podczas endoskopii - metoda diagnostyczna polegająca na pobraniu próbek tkanek (np. błony śluzowej) w celu poddania ich badaniu histopatologicznemu (lub innym specjalistycznym badaniom). Biopsję można wykonywać w czasie zwykłego zabiegu endoskopowego (np. podczas kolonoskopii czy gastroskopii).

Konsultacje proktologiczne - szczelina odbytu to długie wąskie i najczęściej płytkie pęknięcie (tzw. anoderma) końcowego odcinka kanału odbytu. Najczęstsze objawy to ból, świąd w okolicy odbytu, a także krwawienie. Sposób leczenia jest indywidualnie dobierany do pacjenta.

Konsultacje proktologiczne - zakrzep brzeżny (nazywany czasami zewnętrznym hemoroidem) to guz umiejscowiony na zewnątrz odbytu (na brzegu odbytu) powstały z zakrzepniętej krwi, która wydostała się z pękniętej żyły. Tą nazwą określamy również zakrzep powstały w splocie przyodbytowym. Sposób leczenia jest indywidualnie dobierany do pacjenta

Sigmoidoskopia - to metoda diagnostyczna, a czasami też lecznicza polegająca na endoskopowym badaniu ostatnich 60–80 cm jelita grubego, czyli odbytnicy, esicy i części zstępnicy. W ramach diagnostyki możliwa jest diagnostyka polipów, guzów, deformacji itd. Możliwe jest też wykonywanie biopsji i ogólnie – pobieranie materiału do badań histopatologicznych. W czasie sigmoidoskopii możliwe jest też stosowanie procedur leczniczych np. tamowania krwawienia, usuwania polipów (polipektomia) itd. Sigmoidoskopia jest badaniem prostszym niż kolonoskopia – przygotowanie pacjenta jest znacznie prostsze, ale też wyniki diagnostyczne są znacznie węższe.

Anoskopia - badanie polegające na wziernikowaniu kanału odbytu oraz końcowego odcinka odbytnicy. W odróżnieniu od kolonoskopii, anoskopia jest wykonywana za pomocą sztywnych wzierników. Oczywiście zakres informacji uzyskiwanych podczas badania jest też zdecydowanie węższy niż w przypadku kolonoskopii.

Konsultacje w zakresie chorób wewnętrznych

Cystoskopia to metoda diagnostyczna, polegająca na wziernikowaniu (za pomocą specjalnego przyrządu zwanego cystoskopem) pęcherza moczowego przez cewkę moczową. Dzięki wziernikowaniu lekarz może optycznie ocenić wnętrze pęcherza moczowego w celu obserwacji zmian w samym pęcherzu i ujściach moczowodów. Jako że cystoskop jest wyposażony w dodatkowy specjalny wewnętrzny kanał, lekarz może również dokonywać biopsji i pobierać materiał do badania histopatologicznego. Możliwe jest także wykonywanie dodatkowych zabiegów, np. elektrokoagulacji zmian.   Cystoskopia – wskazania do badania Cystoskopię wykonuje się po wcześniejszej konsultacji z lekarzem urologiem i na jego wskazanie. Najczęstszymi objawami, w związku z którymi może zostać zalecone wykonanie cystoskopii, są:

• występowanie w moczu krwi (tzw. krwiomocz)
• infekcje dróg moczowych
• występowanie przetoki moczowej
• wady wrodzone cewki moczowej
• podejrzenie nowotworu lub gruźlicy pęcherza moczowego.

  Cystoskopia – przygotowanie do badania Przed badaniem należy dokładnie zadbać o higienę intymną, a także opróżnić pęcherz (oddać mocz). Osobom z infekcją dróg moczowych urolog może zalecić przyjmowanie na kilka dni przed badaniem leków przeciwbakteryjnych.   Cystoskopia – przebieg badania Pacjent siada na fotelu z stopami opartymi na podpórkach i nogami odwiedzonymi, zgiętymi w biodrach i kolanach. Po odkażeniu ujścia cewki moczowej lekarz wprowadza do cewki moczowej cystoskop, a solą fizjologiczną wypełnia cewkę i pęcherz moczowy w celu obserwacji. Wprowadza cystoskop do kanału cewki a następnie do pęcherza moczowego i rozpoczyna ocenę narządu. Badanie trwa od kilku do kilkunastu minut. Jest bezpieczne a ze względu na stosowanie znieczulenia miejscowego w cystoskopii sztywnej jest akceptowalne pod względem odczuć bólowych, przy cystoskopii giętkiej pacjent nie odczuwa dolegliwości bólowych. Przez 2-3 dni po cystoskopii pacjent podczas oddawania moczu może odczuwać dyskomfort.   Cystoskopia – przeciwwskazania Cystoskopii nie należy wykonywać w przypadku:

• ostrego zapalenie pęcherza lub gruczołu krokowego
• istotnego powiększenia gruczołu krokowego
• uszkodzenia pęcherza moczowego wskutek urazu
• małego pęcherza moczowego
• zwężenia cewki moczowej
• niedawno przebytego zawału serca.

Pacjent z chorobą zastawek serca, sztucznymi zastawkami czy zaburzeniami krzepliwości przed badaniem musi skonsultować się z lekarzem. Wychodząc na przeciwko oczekiwaniom pacjentów w celu zapewnienia jak największego komfortu w czasie badania cystoskopowego oraz jak najlepszej wizualizacji w trakcie badania CM Skopia oddaje do dyspozycji pacjentów najnowszej generacji cystoskop OLYMPUS tzw. Flex cystoskop- giętki. W CM Skopia oferujemy pacjentom dwa rodzaje zabiegu cystoskopii: - cystoskopia z użyciem cienkiego HD NBI OLYMPUS flex cystoskopu tzw. giętkiego oraz -cystoskopia klasyczna z użyciem cystoskopu sztywnego   Metodą bardziej nowoczesną i bezbolesną jest cystoskopia giętka. Cystoskopia giętka jest nowoczesnym zabiegiem rzetelnie oceniającym stan cewki moczowej, pęcherza moczowego, przyczyny krwiomoczu, prostaty u mężczyzn i występujące nieprawidłowości w układzie moczowym. Zabieg jest bezbolesny, szybki i przeprowadzany w nowoczesnym gabinecie. Cystoskop giętki to ultracienki instrument endoskopowy, który lekarz wprowadza do cewki moczowej a następnie pęcherza . Cystoskop giętki pozwala wykonać pełne obrazowanie cewki oraz pęcherza moczowego poprzez szeroki zakres ruchomości co wyraźnie poprawia komfort pacjenta oraz przyczynia się, ze zabieg cystoskopii giętkiej jest bezbolesny. Cystoskopia giętka to bezpieczny i bezbolesny zabieg.   Cystoskopia – najczęstsze pytania: Czy aby wykonać cystoskopię, potrzebne jest skierowanie? Nie, w CM Skopia zabieg cystoskopii wykonujemy jedynie odpłatnie dlatego skierowanie nie jest wymagane. Kto przeprowadza cystoskopię? W CM Skopia zabieg cystoskopii wykonuje urolog dr n.med. W.Klima Czy cystoskopię należy powtarzać? Jeśli tak, to jak często? W zależności od rozpoznania medycznego. W przypadku chorób o charakterze nowotworowym cystoskopia jest badaniem cyklicznym przeprowadzanym zgodnie z określonymi w wytycznych okresach czasowych Jak długo czeka się na wynik badania histopatologicznego? Wynik badania histopatologicznego (jeśli został pobrany wycinek) jest dostępny po ok. 2 tygodniach (rejestracja CM Skopia informuje telefonicznie pacjentów o otrzymaniu wyniku). Czy cystoskopia jest bolesna? Zabieg cystoskopii jest najczęściej oceniany jako mniej nieprzyjemny niż pacjent się spodziewał. Zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym jest odczuwalny dla pacjenta (najczęściej mówią, że czują parcie na pęcherz i lekkie pieczenia). Wykonanie cystoskopii giętkiej za pomocną nowoczesnego i ultracienkiego instrumentu flex cystoskopu jest bezbolesne.   Cystoskopia prywatnie w CM Skopia – umów się na badanie Wypełnij formularz lub zadzwoń: 12 446 46 10.    

Znieczulenie ogólne - analgosedacja - metoda znieczulenia (jedna z metod znieczulenia potocznie określanych mianem znieczulenia ogólnego) polegająca na podaniu pacjentowi leków o działaniu uspokajającym i nasennym oraz jednoczesnym podaniu leków o działaniu przeciwbólowym.

USG jamy brzusznej - służy do szybkiej oceny całej jamy brzusznej, a w szczególności narządów takich jak: trzustka, wątroba, pęcherzyk i drogi żółciowe, śledziona, nerki, nadnercza. Badanie zalecane jest przy objawach typu: ból podbrzusza, zgaga, wymioty, kolka, wzdęcia, zaparcia, ból brzucha, ból pleców, bezmocz, trudność w oddawaniu moczu. Podczas badania można zdiagnozować m.in. guzy nerek, guzy pęcherza moczowego, guz jelit, skręt jelit, kamicę nerek, "piasek" w nerkach, raka wątroby, itp.

Badanie wykonywane najczęściej w celu: diagnostyki opornego nadciśnienia tętniczego spowodowanego zwężeniem tętnic nerkowych, badania przesiewowego w kierunku malformacji naczyniowych (tętniaki, anomalie anatomiczne), oceny zmian miażdżycowych i ich zaawansowania, kwalifikacji do zabiegów na aorcie i tętnicach biodrowych

USG piersi - to badanie ultrasonograficzne gruczołów sutkowych. Jest jednym z podstawowych badań profilaktycznych raka piersi. Najlepiej wykonać go między 1 a 10 dniem cyklu. Po 30 roku życia zaleca się wykonywanie badania raz w roku. Wskazaniem do badania są: bóle piersi, guzki, wyciek wydzieliny z brodawki sutkowej, stosowanie hormonalnej terapii, badanie kontrolne przed zabiegiem operacyjnym wycięcia guza sutka, przed powiększeniem piersi (implanty), przed redukcją oraz podniesieniem piersi, a także jako badanie kontrolne po zabiegach operacyjnych.

Specjalistyczne USG Dopplera pozwalające na ocenę przepływu krwi przez naczynia. Umożliwia określenie przekroju i wydolności tętnic i żył

Specjalistyczne badanie pozwalające na ocenę kompleksu błony wewnętrznej środkowej (tzw. ITM) - w tym pomiar jego grubości, oraz na pomiar prędkości przepływu krwi przez tętnice. Doskonałe badanie pod kątem profilaktyki zawału serca oraz udaru niedokrwiennego mózgu.

Usg ortopedyczne - to badania diagnostyczne narządu ruchu wykonywane w celu oceny układu mięśniowo-szkieletowego. Badaniu mogą zostać poddane: stawy, mięśnie, ścięgna, nerwy. Wykonujemy m.in. usg kolana, stawu ramiennego łokciowego, barkowego, stopy ścięgna Achillesa, dłoni (nadgarstka), uda i podudzia.

Cel wykonywania badania: badanie przesiewowe w kierunku rozwoju miażdżycy naczyń, w diagnostyce zasłabnięć, zawrotów głowy, omdleń i innych objawów niedotlenienia centralnego układu nerwowego spowodowanych zmianami w tętnicach dogłowowych (zmiany zwyrodnieniowe, anomalie anatomiczne), kontroli po udarach mózgu, oceny  miejscowych, naczyniowych zmian po radioterapii nowotworów szyi i okolicy, kwalifikacji do zabiegu na tętnicach szyjnych oraz oceny pozabiegowej

Badanie wykonywane w celu: zbadania  prędkości przepływu krwi w naczyniach mózgowych, kontroli po udarach mózgu, oceny śródmózgowego krążenia obocznego

Badanie wykonywane w celu: diagnostyki przy ostrym i przewlekłym  niedokrwieniu (chromanie przestankowe), oceny zmian miażdżycowych i ich zaawansowania, oceny miejscowych, naczyniowych zmian po radioterapii nowotworów

USG tarczycy - badanie pozwalające na dokładną ocenę wielkości, kształtu, położenia i ewentualnych zmian gruczołu tarczycy. Podczas badania można stwierdzić czy są obecne guzki, torbiele czy inne zmiany. Jest badaniem zupełnie bezbolesnym. Wskazania do badania usg tarczycy to: powiększone wole, guzki i torbiele, które można nakłuć podczas badania usg w celu pobrania materiału do badania histopatologicznego (biopsja tarczycy).

USG przezciemiączkowe jest badaniem obrazowym wykonywanym najczęściej u każdego wcześniaka a obecnie wykonuje się je jako badanie profilaktyczne. Wskazaniem do jego wykonania u noworodków donoszonych jest mała masa urodzeniowa, niska punktacja w skali Apgar, nadmierny przyrost obwodu głowy, upośledzony rozwój dziecka, nieprawidłowości w badaniu neurologicznym a także podejrzenie krwawienia czy wady mózgowia. Badanie to pozwala rozpoznać wady rozwojowe, wodogłowie, krwawienie, niedotlenienie, torbiele czy guzy. Warto wspomnieć, że badanie USG u noworodków pozwala na ocenę całego ośrodkowego układu nerwowego, czyli mózgu i rdzenia kręgowego. W przypadku rdzenia kręgowego najczęstsze patologie to przepukliny oponowe, rozszczepy kręgosłupa oraz zespół zakotwiczenia rdzenia. Najczęściej badanie USG wykonywane jest przez ciemię przednie, które zarasta pomiędzy 10 a 18 miesiącem życia dziecka. Po zarośnięciu ciemiączka badanie struktury mózgu może odbywać się jedynie przy pomocy tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.