Blog

Zespół cieśni nadgarstka - co to za choroba?

Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) jest chorobą, która rozwija się w wyniku długotrwałego ucisku nerwu pośrodkowego w obrębie kanału nadgarstka. Schorzenie to należy do neuropatii uciskowych. Pojawia się zwykle u osób, które wykonują w pracy lub podczas czasu wolnego powtarzające się czynności ręką, czym przeciążają nadgarstek. Zespół cieśni nadgarstka może znacząco wpłynąć na jakość życia, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej podjąć odpowiednie leczenie i zapobiec jego postępowaniu.

Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka uważany jest za chorobę zawodową i pojawia się u osób w każdym wieku. Problem ten dotyczy około 3-6% społeczeństwa. Warto również podkreślić, że znacznie częściej rozwija się u kobiet niż mężczyzn. Do najczęstszych przyczyn powstania zespołu cieśni nadgarstka należą:

• Praca z monotonnymi ruchami - wykonywanie powtarzających się czynności i ruchów ręką, takich jak przy pracy biurowej, na taśmie produkcyjnej, przy pakowaniu może powodować zespół cieśni nadgarstka;
• Czynniki genetyczne - niektóre osoby rodzą się z mniejszym kanałem nadgarstka;
• Złamania lub urazy nadgarstka - źle wygojone złamania kości nadgarstka, np. złamanie Collesa, mogą prowadzić do zmian w strukturze kanału i zwiększyć ryzyko ucisku nerwu;
• Choroby przewlekłe - cukrzyca, niedoczynność tarczycy, problemy z nerkami i choroby wątroby zwiększają ryzyko pojawienia się zespołu cieśni nadgarstka;
• Choroby reumatyczne - reumatoidalne zapalenie stawów zwiększa ryzyko rozwoju problemów w obrębie dłoni;
• Ciąża - u kobiet spodziewających się dziecka obrzęk i zwiększona ilość płynu ustrojowego mogą prowadzić do ucisku nerwu pośrodkowego;
• Otyłość - nadwaga zwiększa ciśnienie w kanałach nadgarstka;
• Stosowanie niektórych leków - medykamenty, takie jak kortykosteroidy, mogą prowadzić do obrzęku tkanek w kanale nadgarstka.

Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?

Zespół kanału nadgarstka na początkowym etapie wykazuje objawy, które często są bagatelizowane. Dolegliwości nasilają się głównie w nocy, dlatego wiele osób mrowienie w palcach zrzuca na złą pozycję podczas spania. Jednak z czasem ból staje się tak silny, że konieczne jest udanie się do lekarza.

Najczęstszymi symptomami rozwoju zespołu cieśni nadgarstka są:

• ból i mrowienie w dłoni i palcach,
• ograniczenie ruchomości ręki i palców,
• osłabienie mięśni dłoni i palców,
• zwiększone napięcie mięśniowe w okolicy nadgarstka,
• zanik mięśni kłębu kciuka,
• trudności z chwytaniem przedmiotów i wykonywaniem precyzyjnych ruchów,
• obrzęk i zaczerwienienie w okolicy nadgarstka,
• drętwienie palców,
• zmiany skórne, takie jak zgrubienia lub wybroczyny w okolicy nadgarstka.

Metody leczenia zespołu kanału cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka diagnozowany jest przez ortopedę. Dlatego jeśli odczuwamy wymienione wyżej objawy podczas ruchów ręką, należy udać się do specjalisty.

Zdaniem eksperta

 

Diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka obejmuje wywiad z pacjentem, badanie przedmiotowe. Najczęściej wykonywane jest badanie obrazowe USG, zdjęcie rentgenowskie i ocena przewodnictwa nerwowego i elektromiogram, czyli EMG z testami prowokacyjnymi. Po stwierdzeniu występowania cieśni kanału nadgarstka, dobierany jest sposób leczenia. Może mieć ono charakter zachowawczy lub operacyjny.

Leczenie zachowawcze zespołu cieśni nadgarstka

Metody leczenia cieśni nadgarstka, mające charakter nieinwazyjny, obejmują:

• usunięcie czynników, które spowodowały powstanie neuropatii,
• farmakoterapię, polegająca na przyjmowaniu witaminy B6 i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAID), leków przeciwbólowych lub przeciwskurczowych,
• iniekcję kortykosteroidami bezpośrednio do tkanek objętych stanem zapalnym,
• fizjoterapię, obejmującą ćwiczenia rozciągające, wzmacniające mięśnie i stabilizujące stawy, masaże, elektrostymulację, krioterapię.
• ortorehabilitację - zastosowanie specjalnych ortezy, np. szyn przegubowych, stabilizatorów nadgarstka, co pozwala na utrzymanie prawidłowej postawy i zminimalizowanie nacisku na nerwy.

Kiedy konieczna jest operacyjne leczenie zespołu cieśni nadgarstka?

W niektórych przypadkach wyleczenie zaawansowanego zespołu cieśni nadgarstka, wymaga przeprowadzenia chirurgicznej interwencji. Leczenie operacyjne stosowane jest zwykle, gdy inne metody nie przyniosą poprawy lub objawy powodują duży ból i ograniczają ruchomość ręki.

Istnieją różne metody leczenia zaawansowanego stadium zespołu cieśni nadgarstka, w zależności od indywidualnych potrzeb i okoliczności. Najczęściej stosowane są:

• dekompresja cieśni nadgarstka - podczas tej procedury chirurg usunie nadmiar tkanki z kanału nadgarstkowego, co zmniejszy ucisk na nerw i złagodzi objawy.
• Endoskopowa dekompresja - chirurg wykorzystując endoskop do diagnostyki i zabiegu, dokładnie zobaczy wnętrze kanału nadgarstkowego i usunie nadmiar tkanki.
• Chirurgia rekonstrukcyjna - ta procedura jest zwykle zalecana w przypadku ciężkich uszkodzeń nerwu, w których konieczne jest jego przeszczepienie lub odbudowanie.

W przypadku operacyjnego leczenia cieśni nadgarstka konieczna jest rehabilitacja, aby zapobiec powtórzeniu schorzenia i przywrócić siłę i zwinność ręki.