Blog

Chirurgiczne leczenie otyłości - czym jest?

Chirurgia bariatryczna stanowi dziedzinę chirurgii ogólnej. Jej celem jest ułatwienie osobie z dużą nadwagą, stanowiącą zagrożenia dla życia, zredukowanie masy ciała poprzez modyfikacje przewodu pokarmowego. W wyniku zmniejszenia żołądka pacjent nie tylko traci kilogramy, ale także często obserwuje się zanik chorób towarzyszących, takich jak nadciśnienia i problemy ze stawami. Poprawie ulega także komfort życia.

Jakie są rodzaje operacji bariatrycznych?

Istnieje kilka rodzajów operacji zmniejszenia żołądka. Decyzje o sposobie leczenia podejmuje lekarz wspólnie z pacjentem. Bierze pod uwagę wywiad zdrowotny i wskazania medyczne.

• Balon żołądkowy - zabieg polega na wprowadzeniu do żołądka balonu, który wypełniony został roztworem soli fizjologicznej. Jego zadaniem jest wywieranie nacisku na ściany żołądka, przez co pacjent szybciej odczuwa sytość podczas jedzenia.

• Opaska żołądkowa - ten sposób polega na założeniu na żołądek opaski, która dzieli go na dwie części.

• Rękawowa resekcja żołądka - mankietowa resekcja żołądka obejmuje zmniejszenie go przez usunięcie około 70% tego narządu. Ograniczona zostaje produkcja hormonu głodu (greliny).
• Wyłączenie żółciowo-trzustkowe - w efekcie tego zabiegu pacjentowi zostaje wycięte 2/3 części żołądka, a jelito cienkie podzielone jest na 3 części.

Do innych rodzajów operacji bariatrycznych należą: laparoskopowa plikacja żołądka, wyłączenie dwunastniczo-krętnicze z pojedynczym zespoleniem, przełożenie jelitowe.

Operacyjne zmniejszenie żołądka - w jakiej sytuacji jest wykonywane?

Wskazania do zabiegu zmniejszenia żołądka opierają się na wskaźniku masy ciała (BMI) oraz współistniejących chorobach.

Zdaniem eksperta

 

BMI obliczane jest na podstawie wagi danej osoby i jej wzrostu. Do operacyjnego zmniejszenia żołądka kwalifikują się pacjenci ze wskaźnikiem masy ciała wynoszącym więcej niż 40 kg/m². W przypadku gdy leczenie zachowawcze przy tzw. otyłości olbrzymiej nie przynosi trwałych efektów i wyczerpane zostały inne metody redukcji masy ciała, jedynym sposobem pozostaje interwencja chirurgiczna.

Leczenie operacyjne otyłości przeprowadzane jest przede wszystkim wskazane u chorych, którzy ukończyli 18 lat i nie przekroczyli jeszcze 60 roku życia i mają:

• otyłość olbrzymią z BMI równym bądź wyższym niż 40 kg/m²,
• wskaźnik BMI większym lub równym 35 kg/m² i co najmniej 1 ciężką, współistniejącą chorobą związaną z otyłością, w tym cukrzycę typu 2, nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemię, obturacyjny bezdech senny (OSA), astmę, zastoje żylne, ciężkie nietrzymaniem moczu, zapalenie stawów.

Jakie są przeciwwskazania do wykonania operacji bariatrycznej?

Operacyjne leczenie otyłości podobnie jak inne interwencje chirurgiczne nie są możliwe do wykonania u wszystkich. Nie u każdej osoby z dużym nadmiarem masy ciała, można przeprowadzić zmniejszenie żołądka m.in. ze względu na choroby towarzyszące otyłości.

Do głównych przeciwwskazań operacji bariatrycznej należą:

• choroba nowotworowa prowadząca do wyniszczenia organizmu,
• zaburzenia krzepnięcia krwi,
• ciężkie choroby układu krążeniowo-oddechowego pozwalające na skuteczne znieczulenie pacjenta,
• przebyty niedawno zawał serca, udaru mózgu, POCHP drugiego stopnia,
• choroby psychiczne, takie jak depresja, zaburzenia osobowości,
• niepodjęte wcześniej leczenie zachowawcze,
• uzależnienie od alkoholu, leków, narkotyków,
• choroby przewodu pokarmowego - zapalenie jelit, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
• ciąża lub jej planowanie w niedalekiej przyszłości,
• nieprawidłowa budowa przewodu pokarmowego.

Operacyjne leczenie otyłości - jak przygotować się do zabiegu?

Operacyjną metodą leczenia otyłości zajmuje się lekarz bariatra, który kwalifikuje pacjenta do zabiegu. Konieczne są także konsultacje z dietetykiem, a w niektórych przypadkach także z psychologiem. Ważnym aspektem przy chirurgicznym zmniejszaniu żołądka jest odpowiednie przygotowanie do zabiegu. Należy mieć świadomość, że nie każda osoba może zostać od razu poddana operacji bariatrycznej. Kluczowy element stanowi zmiana nawyków żywieniowych i stosowanie diety przygotowanej na podstawie stanu zdrowia chorego. Lekarz zleci także wizyty u pulmonologa, anestezjologa, stomatologa, laryngologa oraz wykonanie zestawu badań laboratoryjnych, takich jak:

• morfologia krwi,
• badanie anty-HCV,
• określenie grupy krwi,
• zbadanie parametrów układu krzepnięcia,
• test na obecność Helicobacter pylori,
• RTG klatki piersiowej,
• USG jamy brzusznej,
• echo serca,
• badanie na obecność przeciwciał WzW typu B.